Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w załatwieniu wniosku z dnia 30.11.2004 r. (znak: EK/9270/2004, data wpływu do tut. Urzędu 1.12.2004 r.) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie amortyzacji przyjmowanej do kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobów i odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty uzyskania przychodów, wyjaśnia:

Spółka podaje, że w związku z przygotowaniem do wdrożenia od 1.01.2005 r. międzynarodowych standardów rachunkowości zachodzi konieczność dokonania przeglądu środków trwałych i weryfikacji dotychczasowych stawek amortyzacyjnych oraz przywrócenia wartości środków trwałych całkowicie zamortyzowanych. W związku z czym amortyzacja rachunkowa będzie inna od amortyzacji podatkowej. Przedstawiając powyższe spółka prosi o odpowiedź na pytanie, jaką amortyzację należy przyjąć jako koszt do kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobów, czy ewentualna nadwyżka amortyzacji rachunkowej nad podatkową nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu począwszy od 2005 r. Zdaniem spółki, zarówno środki trwałe, w stosunku do których zmienione zostaną stawki amortyzacyjne, jak i środki trwałe już zamortyzowane w dalszym ciągu będą używane, w związku z czym do kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobów przyjmować należy amortyzację rachunkową.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m z uwzględnieniem art. 16 ustawy. Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniami wymienionymi w tym przepisie, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto, lub stwierdzono ich niedobór. Wskazane przepisy wprowadzają szereg definicji i pojęć, między innymi w art. 16g ustawy zawarta została definicja wartości początkowej środka trwałego stanowiącej podstawę odpisów amortyzacyjnych.

W art. 15 ust. 5 tej ustawy zawarte zostały przepisy regulujące zagadnienie aktualizacji wyceny środków trwałych oraz ich wartości początkowej, jak również jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych. Stosownie do wskazanego przepisu, minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1 - 3, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13 oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10 %. Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych. Wykorzystanie parametru wskaźnika wzrostu cen wprowadza obligatoryjność aktualizacji wyceny środków trwałych.

Z powyższego wynika, że weryfikacja stawek amortyzacyjnych i wartości początkowej środków trwałych w związku z wprowadzeniem międzynarodowych standardów rachunkowości musi pozostać bez wpływu na wysokość odpisów amortyzacyjnych uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Również kosztem uzyskania przychodów nie może być „nadwyżka” odpisów amortyzacyjnych dokonanych dla celów rachunkowości bilansowej nad wartością odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do zapytania w sprawie amortyzacji przyjmowanej do kalkulacji kosztów wytworzenia wyrobów, stwierdzić należy, iż zgodnie z treścią art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, na pisemne zapytanie podatnika, ma obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Według oceny tut. organu kwestię kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobu rozpatrywać należy na gruncie przepisów ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2002 r. Nr 76 z, poz. 694 ze zm.). Udzielenie zatem informacji, w przedmiocie odpisów amortyzacyjnych przyjmowanych do kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobu, wykracza poza zakres obowiązków i uprawnień organu podatkowego wynikających z przepisu art. 14a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Informacji niniejszej udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz faktyczny przedstawiony w zapytaniu.