Stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w Malborku. W 2003r. nabył fabrycznie nowy środek trwały (grupa 3 – 6 KŚT) i dokonał odpisu amortyzacyjnego w wysokości 30% jego wartości początkowej. W kolejnych latach podatkowych stosuje degresywną metodę amortyzacji podwyższając wysokość stawki amortyzacyjnej z Wykazu o współczynnik 3,0.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Na podstawie art. 22 ust. 8 tej ustawy kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22k ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 Klasyfikacji, w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, w wysokości 30% tej wartości.

Z treścią art. 22k ust. 6 tej ustawy wynika z kolei, że odpisów tych podatnicy mogą dokonywać jednorazowo, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji, lub stosować zasady określone w art. 22h ust 4. W następnym roku podatkowym podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej zgodnie ust. 1 lub art. 22i.

Z powyższego wynika, że w kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do amortyzacji metodą degresywną (art. 22k ust. 1) lub metodą liniową (art. 22i).

Stosownie do art. 22k ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

Jeżeli jednak środki trwałe określone w ust. 1 używanie są w zakładzie danego podatnika położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów – na podstawie art. 22k ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. - stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0 dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.

Wykaz powiatów (gmin), o których mowa w treści art. 22k ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. określa załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 110, poz. 1264 z późn. zm.). W wykazie tym - jako zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym znajduje się – miasto Malbork oraz gmina Malbork.

W świetle przedstawionego stanu prawnego podatnik, który w pierwszym roku podatkowym użytkowania fabrycznie nowego środka trwałego dokonał 30% odpisu amortyzacyjnego, a w kolejnych latach jego użytkowania dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną – w tym przypadku przy zastosowaniu współczynnika 3,0 - jako podstawę naliczania tych odpisów przyjmuje wartość początkową środka trwałego, której nie pomniejsza o 30% odpis amortyzacyjny dokonany w pierwszym roku użytkowania.

Wysokość tego odpisu należy natomiast uwzględnić ustalając – w ciągu narastającym - faktyczną wysokość umorzenia, gdyż – zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych (...) do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.