Wnioskodawca w złożonym wniosku podaje, że w 2002r. wprowadził do ewidencji środków trwałych budynek. Nie określa, jakiego jest rodzaju, wskazuje jedynie, że jest to budynek wymieniony w poz. 02 Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiący załącznik nr 1 do ustawy z dnia 26 lipca 1996r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2002r. Budynek ten amortyzowany był na podstawie indywidualnej stawki amortyzacyjnej, zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 w/w ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2002r. W 2005r. ma zostać dokonana modernizacja tego budynku, a tym samym zostanie podwyższona jego wartość początkowa. Podatnik ma wątpliwość, czy dokonawszy modernizacji nie utraci prawa do korzystniejszej - indywidualnej stawki amortyzacji.

Rozpatrując powyższy problem należy odnieść się do stosownych unormowań ustawy podatkowej.

Art. 22j ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2002r. dawał możliwość ustalania indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, przy czym, zgodnie z pkt. 3 tego artykułu, okres amortyzacji w przypadku budynków wymienionych w poz. 02 Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Ustawą z dnia 27 lipca 2002r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw zmieniono z mocą od dnia 01.01.2003r. unormowanie art. 22j ust.1pkt 3. Jednocześnie ustawodawca w art. 2 tej ustawy ustanowił przepis przejściowy stanowiący, że podatnicy ustalają indywidualne stawki amortyzacyjne zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002r., dla budynków wymienionych w poz. 02 Wykazu stawek amortyzacyjnych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002r., wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do dnia 31.12. 2002r.

Należy ponadto powołać także następujące unormowania wynikające z ustawy podatkowej:-art. 22h ust. 2 - podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem amortyzacji i wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego,-art. 22g ust.17 - jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie jeżeli przekraczają 3.500,00 zł.

Tak więc dokonanie modernizacji budynku nie powoduje utraty stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, gdyż powołany powyżej art. 22h ust. 2 ustawy podatkowej nakłada na podatników obowiązek stosowania wybranej metody amortyzacji do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. W przypadku modernizacji wartość początkowa środka trwałego zostanie zwiększona o wydatki na jego ulepszenie (modernizację) i będzie stanowić podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.