Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia K C, reprezentowanego przez Z C, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 04.04.2005 r., znak I US-II/443/29/05 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w którym uznał stanowisko przedstawione przez Stronę za nieprawidłowe- odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia.

Pismem z dnia 10.03.2005 r. Pan K C zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z pytaniem o podanie aktualnej stawki podatku VAT na wykonywanie usług kamieniarskich w ramach inwestycji w nowych budynkach kościołów- ołtarze, ambonki, chrzcielnice, itp. zamontowanych na stałe w budynkach kościołów. Przedstawiając swoje stanowisko uważa, iż "roboty na budynkach kościołów" jako czynności mieszczące się w sekcji F- Dział 45 PKWiU- podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7 %.

Po rozpatrzeniu przedmiotowej sprawy Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdził m.in. iż z preferencji jaką jest możliwość zastosowania 7 % stawki podatkowej, mogą korzystać wyłącznie obiekty budownictwa mieszkaniowego wymienione w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku VAT. Pod symbolem PKOB ex 113 jako budynki zbiorowego zamieszkania wymienił ustawodawca wyłącznie budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Następnie organ I instancji wyjaśnił, że nie chodzi o obiekty sakralne przeznaczone do sprawowania kultu religijnego, lecz o budynki zbiorowego zamieszkania będące własnością instytucji kościelnych i innych związków wyznaniowych. Jednocześnie wskazano, iż według PKOB budynki sakralne, przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych zostały sklasyfikowane w dziale 12- budynki niemieszkalne, obejmującym klasę, w której pod symbolem 1272 wymieniono m.in. kościoły, kaplice, cerkwie, meczety, synagogi, itp. Wobec tego, organ I instancji stwierdził, iż tak sklasyfikowane budynki sakralne nie zawierają się w definicji "obiektów budownictwa mieszkaniowego" wynikającej z cytowanego wyżej art. 2 pkt 12 ustawy o podatku VAT. W związku z tym postanowieniem z dnia 04.04.2005 r. znak I US-II/443/29/05 postanowił uznać stanowisko Strony przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Pan K C pismem z dnia 12.04.2005 r. wniósł zażalenie do tut. organu. Strona podnosi, iż kościoły służą jako infrastruktura danego osiedla, miasta czy parafii. Na podstawie PKOB ex 113 i PKWiU- dział 45 Strona uważa, iż stawka podatku VAT na wykonywane usługi powinna wynosić 7 %.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i prawnym sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) do dnia 31.12.2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7 % w odniesieniu do robót budowlano- montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Z treści art. 146 ust. 2 ustawy o podatku VAT wynika, iż przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w powołanym wyżej przepisie, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego. Organ I instancji wskazał, iż stosownie do przepisu art. 2 pkt 12 cytowanej ustawy przez "obiekty budownictwa mieszkaniowego" rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych : 111-Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112- Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113- Budynki zbiorowego zamieszkania- wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Pod pojęciem "budynki kościołów" należy tu rozumieć budynki mieszkalne należące do działających na terenie kraju kościołów, a nie obiekty sakralne, o których mowa dalej. Należy zauważyć także, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki mieszkalne (PKOB 111, 112, 113) są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Dyrektor tut. organu wskazuje, iż decydującym kryterium zastosowania stawki 7 % podatku VAT, do robót budowlano-montażowych, budowlanych, remontowych i konserwacyjnych, jest zaklasyfikowanie obiektu, na którym wykonywane są te roboty- wg klasyfikacji statystycznej- do odpowiedniego grupowania PKOB. I tak według PKOB budynki sakralne, przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych zostały sklasyfikowane w dziale 12- budynki niemieszkalne, w grupie 127- Pozostałe budynki niemieszkalne. Grupa ta obejmuje klasę, w której pod symbolem 1272 wymieniono m.in. kościoły, kaplice, cerkwie, meczety, synagogi, itp. Wobec tego, tak sklasyfikowane budynki sakralne nie zawierają się w definicji "obiektów budownictwa mieszkaniowego" wynikającej z cytowanego wyżej art. 2 pkt 12 ustawy o podatku VAT. Ustawodawca w powyższym przepisie wskazał, iż z preferencji jaką jest możliwość zastosowania 7% stawki podatkowej, mogą korzystać wyłącznie obiekty budownictwa mieszkaniowego wymienione w tym przepisie. Jak już wspomniano, nie chodzi zatem o obiekty sakralne przeznaczone do sprawowania kultu religijnego, lecz o budynki zbiorowego zamieszkania będące własnością instytucji kościelnych i innych związków wyznaniowych.

Odnosząc się do zarzutu Strony, iż kościoły służą jako infrastruktura danego osiedla, miasta czy parafii tut. organ stwierdza, iż zgodnie z przepisem art. 146 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu rozumie się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,2)
2. urządzenie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,3)
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

W świetle przytoczonych przepisów budynek kościoła nie spełnia kryteriów wymienionych powyżej, w związku z tym nie może być uznany za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Natomiast w związku z powołaniem się przez Stronę we wniosku na PKWiU "Sekcja F Dział 45.45.13.0000 - Powiązanie HS/CN/ICPC 54790", należy wyjaśnić, że są to symbole zaczerpnięte z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 06.04.2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. Nr 89, poz. 844), które obowiązywać będzie dla celów poboru podatku VAT- zgodnie z § 2 tegoż rozporządzenia- od 01.01.2006 r. Natomiast do 31.12.2005 r. dla celów VAT obowiązuje PKWiU z dnia 18.03.1997 r. (Dz.U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Według tej klasyfikacji pod symbolem PKWiU 45.45.13-00.00 mieszczą się roboty wykończeniowe budowlane, gdzie indziej nie sklasyfikowane, powiązanie z PCN/CPC 51790.2.

Tut. organ podziela stanowisko organu podatkowego I instancji, iż świadczone przez Podatnika usługi na budynkach kościołów zaklasyfikowanych w PKOB pod symbolem 1272 (w dziale budynków niemieszkalnych) podlegają opodatkowaniu według stawki 22 %- zgodnie z art. 41. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje symbol klasyfikacyjny świadczonych usług wg PKWiU.

Zgodnie z art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze stan faktyczny i prawny przedmiotowej sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie nie znalazł podstaw do zmiany postanowienia wydanego przez Naczelnika I Urzędu Skarbowego w Rzeszowie i postanowił jak w sentencji.

Na podstawie art. 128 Ordynacji podatkowej decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.