POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację prawa podatkowego z dnia 01.02.2005 r. uzupełniony pismem z dnia 21.02.2005 r. - za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2005 r. wpłynął wniosek "S" sp.z o.o. w L. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Strona na wezwanie tut. organu podatkowego Nr D2-443/14/05 z dnia 11.02.2005 r. uzupełniła wniosek pismem z dnia 21.02.2005 r.
Przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej wymagane jest, by niektóre kontrakty czy umowy negocjowane lub podpisywane były w miejscu prowadzenia działalności. Przyjmując kontrahentów spółka zużywa w tym celu artykuły spożywcze, które traktuje jako towary na potrzeby reprezentacji i reklamy limitowanej. Od zakupionych towarów spółka odlicza VAT naliczony i nie wystawia faktur wewnętrznych, ponieważ tego typu zużycie nie jest wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka przekroczyła limit na reprezentację i reklamę, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przedstawione pytanie brzmi:

"Czy spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu towarów zużytych na cele reprezentacji i reklamy przy przekroczonym limicie zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?"

Spółka zajęła następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2, jeżeli wydatki nie są zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnik nie może obniżyć kwoty podatku należnego o VAT naliczony dotyczący tych kosztów. Jednak w momencie zakupu towarów do zużycia na cele reprezentacji i reklamy nawet przy przekroczonym limicie w jednym miesiącu zwiększa się limit w miesiącu następnym i nabycie tych towarów powinno być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Brak przepisów regulujących odliczanie podatku VAT naliczonego w sytuacji jak wyżej skutkuje zdaniem spółki możliwością odliczenia podatku VAT pomimo niezaliczenia tych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.) nie posługuje się określeniem "reprezentacji i reklamy". Pojęcia te występują w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 54 , poz. 654 z 2000 r. z późn. zmian). Zgodnie z art. 15 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w.w ustawy.
Wyjątek zawarty w punkcie 28 art. 16 ust. 1 ustawy dotyczy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów - kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Zgodnie z przepisem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem z podatku dochodowego. Z kolei stosownie do art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 564 ze zmian.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodu, chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art.15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jeżeli zatem wydatki - zgodnie z przepisami o podatku dochodowym mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - to podatek naliczony z tytułu nabycia towarów i usług podlegałby odliczeniu przy spełnieniu warunku określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w części w jakiej służy czynnościom opodatkowanym.

Przekroczenie limitu wydatków związanych z reklamą niepubliczną powoduje, iż podatek naliczony związany z tymi wydatkami nie podlega odliczeniu.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.