Stosownie do postanowień zawartych w art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na zapytanie dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzesku uprzejmie informuje:

W pismach z 29 kwietnia oraz 21 maja 2004 r. Spółka zwróciła się o wyjaśnienie, czy może dokonywać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie oleju napędowego do eksploatowanych autobusów. Wymienione w pismach pojazdy zostały wyprodukowane 15 lat temu, nie posiadają wyciągu ze świadectwa homologacji ani odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa. Natomiast, jak wynika z wydanych dowodów rejestracyjnych, posiadają ładowność powyżej 10 pasażerów.

Ponadto Spółka zwróciła się również z zapytaniem, czy w przypadku uznania ww. pojazdów za samochody osobowe, istnieje możliwość uznania kwot podatku naliczonego wykazanych w fakturach dokumentujących zakup paliwa jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według stanowiska Spółki, zaprezentowanego w piśmie z dnia 21 maja 2004 r., w opisanych przypadkach możliwym jest obniżenie podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami oleju napędowego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Jednakże przepis art. 86 ust. 3 ww. ustawy nie dotyczy pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie (art. 86 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

Z przepisów obowiązującej od 1 maja 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika, aby sam brak odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z wydanej dla konkretnego typu samochodu homologacji wynikało, iż dany pojazd jest przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób wraz z kierowcą.

Należy zauważyć, iż obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984 r. Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera), dla którego zostało ono wydane. Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.

Zatem uzyskanie dokumentów potwierdzających przeznaczenie wskazanych w piśmie typów pojazdów do celów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 3, uprawnia podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup oleju napędowego.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

Na podstawie powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż w sytuacji, gdy w związku z zapisami ustawy o podatku od towarów i usług nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, istnieje możliwość zaliczenia podatku naliczonego, który nie pomniejszył podatku należnego do kosztów uzyskania przychodów, o ile zostanie spełniona jedna z ww. przesłanek.