Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, w odpowiedzi na zapytanie z dnia 20.01.2005 r. uzupełnione w dniu 10.02.2005 r. skierowane do tut. organu podatkowego w sprawie udzielenia pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym postanawia potwierdzić prawidłowość przedstawionego stanowiska płatnika - jednostki wojskowej, iż wartości świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalentów za te świadczenia korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 20.01.2005 r. jednostka wojskowa zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Z uwagi na fakt, iż wniesione pismo nie spełniało wymogów określonych przepisami prawa podatkowego, tj. nie zawierało wyczerpującego stanu faktycznego, jak również własnego stanowiska w sprawie zgonie z wymogiem art. 14 § 2 ordynacji podatkowej, Naczelnik tut. Urzędu wezwał stronę pismem z dnia 2.02.2005 r. do usunięcia braków w nim wskazanych w terminie 7 dni od daty doręczenia przedmiotowego pisma.

W dniu 11.02.2005 r. wpłynęło do tut. Urzędu pismo uzupełniające przedmiotowy wniosek. Przedstawiono stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie. W ww. piśmie płatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z zapytaniem czy bezpłatne posiłki lub napoje bądź wypłata równoważników żywnościowych w zamian tych posiłków i napojów otrzymywanych przez żołnierzy służby nadterminowej oraz żołnierzy zawodowych odbywających służbę w szczególnie uciążliwych warunkach, tj. żołnierzy pełniących dyżury bojowe, służby dyżurne oraz odbywających szkolenia poligonowe - jako wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy - korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem jednostki przychód o którym mowa powyżej na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2004 r. korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stanowisko w przedmiotowej sprawie zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 31.12.2004 r. (znak: PBS/MC-066-183-3495/04) skierowanym do dyrektorów izb skarbowych i urzędów kontroli skarbowej oraz naczelników urzędów skarbowych. Nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polegająca na uchyleniu z dniem 1.01.2004 r. pkt 12 w ust. 1 w art. 21 tej ustawy nie zmieniła sytuacji prawno-podatkowej osób, które z uwagi na wykonywanie złożonych zadań służbowych w szczególnie uciążliwych warunkach otrzymują stosownie do przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy tzw. posiłki profilaktyczne (w tym napoje bezalkoholowe) lub ekwiwalenty w zamian tych posiłków wpłacanych zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra. Do tego rodzaju świadczeń, zarówno w stanie prawnym obowiązującym w 2004 r., jak i latach ubiegłych, ma bowiem zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolna od podatku jest wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymywanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku, gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych. Tym samym wartość otrzymywanych przez żołnierzy świadczeń żywnościowych, jak i ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, jeżeli wynikają one z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym wypadku wartość ww. świadczenia stanowi dla podatnika (żołnierza) podlegające opodatkowaniu przychody ze stosunku służbowego, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na zakładzie pracy będącym płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ciąży obowiązek uwzględnienia tego rodzaju przychodów przy ustalaniu podstawy obliczenia zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do postanowień art. 32 tej ustawy.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż analizie w zakresie interpretacji nie poddawano załączników, a interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Zgodnie z art. 14b § 1 powołanej wyżej ordynacji podatkowej, interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika łub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik łub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.