P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 stycznia 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu ciężarowego bez homologacji oraz przy zakupie paliwa do jego napędu

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług turystycznych. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zakupiła samochód ciężarowy FORD TRANSIT jako środek trwały, z pierwszą rejestracją za granicą Polski.

W dowodzie rejestracyjnym określona jest liczba miejsc 3 oraz dopuszczalna ładowność 994 kg. Podatnik nie posiada wyciągu ze świadectwa homologacji dla nabytego samochodu, na podstawie którego określona jest liczba miejsc oraz dopuszczalna ładowność w dowodzie rejestracyjnym. Pierwsza rejestracja samochodu miała miejsce w Niemczech.

Podatnik posiada kartę pojazdu dot. samochodu ciężarowego marki FORD TRANSIT, z której wynika, iż dopuszczalna ładowność samochodu wynosi 994 kg i liczba miejsc -3.

Stanowisko wnioskodawcy.

Zdaniem Pytającego, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo do odliczenia 100% podatku wykazanego w fakturze nabycia samochodu oraz ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa. Brak wyciągu ze świadectwa homologacji nie przesądza o tym, że traci prawo do odliczenia podatku VAT w 100% przy nabyciu samochodu i bieżącym odliczeniu podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa.

Zapytanie wnioskodawcy.

Podatnik zwrócił się zapytaniem, czy brak wyciągu ze świadectwa homologacji dla nabytego przez Stronę samochodu pozbawia prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktury nabycia oraz czy pozbawia Stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa w okresie eksploatacji samochodu dla celów prowadzonej działalności...

Interpretacja przepisów prawa podatkowego w przedstawionym stanie faktycznym:

Zgodnie z przepisem art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54 poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust.3 wyżej cytowanej ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ- oznacza dopuszczalną ładowność,

n- oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Zgodnie z treścią art. 86 ust.5 w/w ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust.3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust.3 i 5; - o czym stanowi art. 88 ust.1 pkt.3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust.4 ustawy spełnienie warunku dopuszczalnej ładowności nie jest konieczne dla:

1)przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)pojazdów specjalnych – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruch drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;

3)pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i sług wynika, iż w przypadku nabycia samochodu o ładowności mniejszej niż ładowność obliczona za pomocą formuły zawartej w przepisie art. 86 wyżej cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004r., kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5.000 zł. W przypadku ładowności wyższej niż określona w sposób wyżej określony, podatnikowi przysługuje odliczenia podatku według ogólnych zasad.

Z przytoczonych przepisów nie wynika natomiast, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1993r Prawo o ruchu drogowym (Dz.U.Nr 6 poz. 35). Pierwsze świadectwo homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa homologacji wydaje minister właściwy ds transportu na podstawie badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera) dla którego zostało one wydane. W sytuacji więc, gdy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej należy wyjaśnić, że europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

Z przedstawionego przez Zapytującego stanu faktycznego wynika, że nabył on samochód ciężarowy marki ford transit o ładowności 994 kg i liczbie miejsc – 3 bez świadectwa homologacji, oraz decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Fakt, że zakupiony przez Podatnika samochód ciężarowy posiada ładowność wyższą, niż określoną cytowanym wzorem zamieszczonym w art. 86 ust.3 ustawy o podatku VAT dokumentuje on zapisem w dowodzie rejestracyjnym oraz kartą pojazdu.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że jeżeli Podatnik jest w stanie wykazać zaświadczeniem wydanym dla w/w samochodu z jego badania technicznego, stwierdzającego iż pojazd odpowiada warunkom technicznym lub że w wydanym na dany typ samochodu wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu określono dopuszczalną ładowność wyższą niż obliczona wg wzoru zamieszczonego w cytowanym przepisie art. 86 ust.3 ustawy – to Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego- zarówno przy jego zakupie, jak i przy zakupie paliwa do jego napędu – na zasadach ogólnych (bez ograniczeń kwotowych) określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług.

Zatem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sopocie stwierdza, że stanowisko Podatnika w wniosku z dnia 5 stycznia 2005r. jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i postanawia jak w sentencji.