Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej korzysta Pan z telefonu stacjonarnego znajdującego się w miejscu zamieszkania w XXX będącym jednocześnie siedzibą firmy.

W Pana ocenie do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie wystawionego przez Pana oświadczenia, można zaliczyć 50% całkowitej wartości faktury (tj. abonamentu i rozmów).

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Użyty w tym przepisie zwrot "w celu" oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu.Takiej oceny musi dokonać sam podatnik decydując się na poniesienie określonych kosztów, bo to na nim w ostateczności spoczywa ciężar dowodu tego faktu, skoro wywodzi z niego określone skutki prawne w postaci zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.Sprawę udokumentowania wydatków należy rozpatrywać w kontekście przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.)Zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem. Przepis § 14 ust.1 cytowanego rozporządzenia stanowi, że na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzane dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Dowody te zgodnie z ust. 2 pkt 7 tego paragrafu dotyczą również wydatków związanych z opłatami za telefon w części przypadającej na działalność gospodarczą, a podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele. Telefonu stacjonarnego nie wykorzystuje Pan wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tym, opłaty za rozmowy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tylko w takiej wysokości jaka dotyczy rozmów związanych z prowadzoną działalnością. Podstawę do dokonania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów może stanowić dowód wewnętrzny sporządzony zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia wraz z fakturą za telefon i szczegółowym wyodrębnieniem z niej (na podstawie bilingów telefonicznych) części wydatków przypadających na działalność gospodarczą, gdyż to na Panu ciąży obowiązek udowodnienia iż poniesione ww. wydatki związane z rozmowami telefonicznymi pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganym przychodem. Abonament telefoniczny, będący stałą opłatą za możliwość korzystania z telefonu i obciążający dysponenta numeru stanowi w całości koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jedynie wówczas, gdy telefon stacjonarny zarejestrowany jest na podmiot gospodarczy i wykorzystywany w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.W przypadku, gdy abonament telefoniczny dotyczy telefonu prywatnego wówczas zapłata abonamentu kosztów uzyskania przychodów nie stanowi.Reasumując należy stwierdzić, że nieprawidłowym jest:- udokumentowanie ww. wydatków jedynie wystawionym przez Pana oświadczeniem,- zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów stałej wielkości tj. 50% całkowitej wartości faktury (abonament + rozmowy), gdyż koszt wykorzystywania telefonu stacjonarnego na cele działalności gospodarczej w każdym miesiącu może być inny i nie można z góry przewidzieć jego wielkości.