Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) opłacie skarbowej podlegają między innymi podania (żądania, wnioski, odwołania, zażalenia) i załączniki do podań. Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jeżeli wystawiają (sporządzają) dokumenty, składają podania i załączniki do podań albo jeżeli na ich wniosek dokonuje się czynności urzędowych lub wydaje zaświadczenia lub zezwolenia (art. 4 ust. 1 w/w ustawy). Natomiast art. 8 ustawy o opłacie skarbowej zawiera enumeratywne wyliczenie podmiotów zwolnionych od opłaty skarbowej. Należą do nich, wymienione w ust. 2, jednostki budżetowe. Zgodnie z ogólną definicją zawartą w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (j.t. Dz. U. z 2003r. Nr 15, poz. 148 ze zm.) jednostkami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Kancelarie komornicze nie są jednostkami budżetowymi w myśl wskazanego przepisu. Z przepisów ustawy o opłacie skarbowej wynika jednoznacznie, że zwolnieniom wymienionym w art. 8 podlega podmiot na którym ciąży obowiązek zapłaty opłaty skarbowej dokonujący określonych czynności jej podlegających. Nie ma tutaj znaczenia na czyją rzecz ten podmiot działa. W związku z powyższym, wnioski o udostępnienie danych ze zbioru danych osobowych składane przez Komorników Sądowych, związane z prowadzoną egzekucją kosztów i grzywien sądowych nie podlegają zwolnieniu od opłaty skarbowej na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.).