POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 14.06.2004 r. podatnik złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uzupełniony pismem złożonym w dniu 24.06.2005 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. jest właścicielem nieruchomości spełniającej warunek określony w art. 16j. ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.), tj. nieruchomości używanej. Część tej nieruchomości przeznaczona jest na nową siedzibę firmy, pozostała część natomiast została przeznaczona na wynajem pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń handlowych. W/w budynek został wprowadzony do środków trwałych Spółki w 2004 r. Budynek ten wpisany jest do rejestru zabytków i objęty jest indywidualną ochroną konserwatorską. Budynek ten wymieniony został w grupie 1 podgrupie 10 rodzaju 109 Klasyfikacji Środków Trwałych.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego w/w budynek można amortyzować przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej, w której okres amortyzacji nie będzie krótszy niż 36 miesięcy ... Jaka stawka jest właściwą dla w/w nieruchomości ...
Podatnik zajął następujące stanowisko:

Zdaniem Spółki w/w nieruchomość można amortyzować w okresie nie krótszym niż 36 miesięcy.

Wyżej wymienione wynika wprost z art. 16j. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86 ze zm.), w którym określone zostały przez ustawodawcę indywidualne stawki amortyzacyjne. Z przepisu tego jednoznacznie wynika (art. 16j. ust. 1 pkt 3), iż dla budynków oraz budowli używanych lub ulepszonych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych podatnik może indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne z tym, że dla budynków i budowli okres ten nie może byc krótszy niż 10 lat z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 klasyfikacji (...), dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Zdaniem Spółki stawka amortyzacyjna może zostać indywidualnie określona jednakże nie może być wyższa niż 33,33 % (wynika ona z minimalnego okresu amortyzacji – 36 miesięcy).
Zdaniem Spółki określona przez nią stawka amortyzacji w wysokości 10% jest stawką prawidłową.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn zm.) stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiazek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 16j. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. Z 2000 r. Nr 5, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy mogą ustalać indywidualne stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, jeżeli środki te po raz pierwszy zostały wprowadzone do ewidencji podatnika.

Przepis /art. 16j ust. 1 pkt. 3 cyt. ustawy/ wskazuje minimalny okres amortyzacji dla budynków i budowli – 10 lat, z wyjątkiem budynków umieszczonych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m sześc., domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Z przepisu tego wynika, że trzyletnim okresem amortyzacji (36 m-cy) objęte zostały budynki wymienione w rodzaju 103 i 109 Klasyfikacji Środków Trwałych. Przy czym nie dotyczy to wszystkich rodzajów budynków tam wyszczególnionych, lecz trwale związanych z gruntem:
- kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m sześc.,
- domków kempingowych,
- budynków zastępczych.
Przepis cyt. ustawy zawiera również wyjaśnienie, jakie środki trwałe – dla których możliwe jest zastosowanie indywidualnych stawek – uznaje się za używane i ulepszone.
I tak, za używane uznaje się: budynki (lokale) i budowle, o których mowa w art. 16j. ust. 1 pkt. 3 - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystane co najmniej przaz okres 60 miecięcy – art. 16j. ust. 3 pkt. 1.

Jak wynika z pytania spółka jest właścicielem nieruchomości tj. budynku wpisanego do rejestru zabytków i objętego indywidualną ochroną konserwatorską. Zatem w tym przypadku budynek może być amortyzowany w/g indywidualnej stawki, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
Indywidualną stawkę amortyzacyjną można ustalić według poniższego wzoru zwracając jednocześnie uwagę, że aby wyliczyć stawkę o najwyższej wartości – jako przewidywany okres amortyzacji należy założyć minimalny (możliwy do zastosowania – zgodnie z cyt. przepisami) okres amortyzacji dla danego środka trwałego

100 % : przewidywany okres amortyzacji

A więc w omówionym przypadku maksymalna stawka amortyzacji nie może przekroczyć 10 % w skali roku.

Należy również podkreślić, że w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w/g indywidualnie ustalonej stawki amortyzacyjnej stosuje się liniową metodę amortyzacji przez cały okres amortyzacji danego środka trwałego.

Ponadto informuje się, że stosownie do zapisu art. 16h. ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.