Podatnik przedstawił następujący stan faktyczny sprawy: w roku 2004 prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Sprzedał samochód osobowy nabyty w 1998 r. i wprowadzony w roku 1998 do ewidencji środków trwałych. Z uwagi na brzmienie art. 23 ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, część odpisów amortyzacyjnych nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów.

W opisywanym stanie faktycznym Podatnik zadał następujące pytanie: czy przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży należy uwzględnić całe odpisy amortyzacyjne, czy tylko te które były wcześniej kosztem uzyskania przychodu?

Według Podatnika ustalając dochód ze sprzedaży samochodu osobowego powinien wziąć pod uwagę wyłącznie odpisy amortyzacyjne zaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, stanowiska przedstawionego przez Podatnika oraz aktualnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe. Sprzedaż samochodu ujętego w ewidencji środków trwałych, wykorzystywanego do działalności gospodarczej zlikwidowanej w 2004 roku stanowi, zgodnie z art. 14 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), przychód z działalności gospodarczej. W myśl art. 24 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątków wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt. 1, dokonanych od tych środków i wartości. W omawianej sprawie, istotnym zagadnieniem jest określenie sumy odpisów amortyzacyjnych mających wpływ na wysokość kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia samochodu. Z treści pisma wynika, że Podatnik amortyzował samochód osobowy, którego wartość początkowa przewyższała w 1998 roku wartość 10.000 EURO. W związku z tym dokonując odpisów amortyzacyjnych, Podatnik nie mógł do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć całej wartości amortyzacji, ponieważ zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym aktualnie jak również w 1998 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania (do końca 2001 r. - 10.000 EURO). Natomiast cyt. art. 23 ust. 1 pkt 1 stanowi, że wydatki poniesione na nabycie środków trwałych pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22 h ust. 1 pkt 1, są kosztem uzyskania przychodów przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt. 1, bez względu na czas ich poniesienia. Zgodnie z art.22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu aktualnie obowiązującym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji środków trwałych do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ponieważ Podatnik nabył samochód w 1998 r., twierdzi, że w sprawie wysokości kosztów uzyskania przychodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie amortyzacji środków trwałych (...) - Dz. U. Nr 100, poz. 1175, co należy uznać za zgodne z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 1104). Według tego przepisu podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. przekazali do używania samochody, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 (wartość początkowa przewyższająca wartość 10.000 EURO) oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. określają wysokość kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami w brzmieniu obowiązującymi do 31 grudnia 2000 r.

Według § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia, przepisy rozporządzenia stosuje się do środków trwałych oddanych do używania i wprowadzonych do ewidencji od 1 stycznia 2000 r. Ponieważ przepis mówiący o tym, że suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty ( §7 ust. 1 pkt 1 ) zaczął obowiązywać od 1 stycznia 2000 r. Podatnik niesłusznie uznał, że ma prawo ustalając dochód ze sprzedaży samochodu, uwzględnić wyłącznie odpisy amortyzacyjne zaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów.

Odpisów amortyzacyjnych zarówno wg przepisów obowiązujących w 1998 r. jak i aktualnie dokonuje się od wartości początkowej, której definicja w przypadku zakupu środka trwałego wg stanu prawnego w 1998 r. i obecnie brzmi:za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w drodze kupna uważa się cenę ich nabycia - § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17.01.1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 ze zm.);art. 22 g pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca wprowadzając zmianę do przepisu §7 ust.1 cyt. rozporządzenia (aktualnie art. 22 h ust. 1 pkt 1 ) w brzmieniu " ... suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów", doprecyzował ten przepis, ponieważ w przepisach wcześniej obowiązujących nakazał dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, która jak wykazano w przypadku zakupu środka trwałego, jest ceną nabycia, bez ograniczenia jej do równowartości 10.000 EURO lub 20.000 EURO. Zatem obejmowały również tą część, która nie stanowiła kosztu uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę wyżej opisany obowiązujący stan prawny przy obliczaniu dochodu ze sprzedaży samochodu, dokonywane odpisy amortyzacyjne, które nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży środka trwałego.