INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 7 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku wynikającego z noty obciążeniowej z tytułu uszkodzenia tankkontenera – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatku wynikającego z noty obciążeniowej z tytułu uszkodzenia tankkontenera.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych na terenie kraju. Usługi polegają na przewożeniu w kontenerach i tankkontenerach ładunków chemicznych i neutralnych. Zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W dniu 14 września 2011 r., podczas wykonywania usługi transportowej przez Wnioskodawcę, uległ wypadkowi drogowemu ciągnik siodłowy wraz z tankkontenerem zbiornikowym. Całkowicie uległ zniszczeniu ciągnik siodłowy i częściowo został zniszczony tankkontener (cała boczna ściana), którym przewożony był olej.

Zleceniodawca usługi (Spółka z o.o.) w dniu 20 października 2011 r. obciążyła Wnioskodawcę kosztami zniszczonego tankkontenera oraz kosztami dzierżawy tego kontenera za okres od 15 września 2011 r. do 20 października 2011 r., wystawiając „notę debet”.

Przewożony towar (olej) nie uległ uszkodzeniu dzięki masywnej konstrukcji tankkontenera. Wnioskodawca innym samochodem, po naprawie na miejscu wypadku naczepy, w zniszczonym zewnętrznie tanku, dostarczył towar do odbiorcy.

Tankkontener, który jest zbudowany ze stali nierdzewnej i aluminium uległ znacznemu uszkodzeniu, w związku z czym „notą debet” Spółka z o.o. obciążyła Wnioskodawcę za zniszczony tank spowodowany wypadkiem drogowym oraz za okres jego przetrzymywania. Wnioskodawca nadmienia, że nie miał obowiązku ubezpieczenia tego kontenera, natomiast przewożony towar był ubezpieczony.

„Nota debet” nie jest karą za nienależyte wykonanie usługi, wynikającą z zawartej ze zleceniodawcą umowy transportowej, czego potwierdzeniem jest adnotacja kontrahenta: „prosimy o zaksięgowanie odszkodowania na naszą rzecz za zniszczony podczas wypadku drogowego w miejscowości (…) w dniu 14.09.2011 r. (…) kontener zbiornikowy TiFU 126121-3 (szkoda całkowita) oraz na naszą rzecz koszty dzierżawy kontenera w okresie od 15.09.2011 r. do 20.10.2011 r.”

Wnioskodawca podaje, że poniesiony wydatek za zniszczony podczas wypadku drogowego tankkontener ma wpływ i związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, który wyraża się następująco:

• Spłata należności za uszkodzony tank nastąpiła w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami transportowymi na rzecz Spółki z o.o.;
• Przychody ze świadczonych usług nie wpływały na konto Wnioskodawcy, lecz zostały przeznaczone na spłatę szkody;
• Brak wpływów ze świadczenia usług transportowych dla firmy Wnioskodawcy znacznie uszczuplił kondycję finansową jego firmy;
• Efektem opisanej sytuacji były trudności w spłacie zobowiązań wobec kontrahentów, u których Wnioskodawca zaopatruje się w paliwo;
• Znacznie uszczuplone zostały wpływy środków płatniczych spowodowane wypadkiem, które obecnie Wnioskodawca z trudnością odpracowuje.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że w dalszym ciągu, pomimo wypadku, współpracuje ze Spółka z o.o. i otrzymuje od niej zlecenia przewozu. Oprócz tego Wnioskodawca współpracuje z innymi firmami, od których otrzymuje zlecenia przewozu.

Wnioskodawca stara się zabezpieczyć środki płatnicze na regulowanie należności wobec Państwa i kontrahentów, jak też na utrzymanie rodziny. Niemniej jednak spłata szkody negatywnie wpłynęła na stabilność firmy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione koszty odszkodowania za zniszczony podczas wypadku drogowego tankkontener – określone w „nocie debet” – stanowią koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, które należało rozliczyć w roku podatkowym 2011...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru lub wykonania usług i robót.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku zaistniał związek przyczynowo-skutkowy, gdyż poniesiony wydatek ma wpływ na powstanie przychodu. Powstała strata (zniszczony ciągnik siodłowy i kontener) jest następstwem zdarzenia losowego, do którego Wnioskodawca nie przyczynił się osobiście.

Wnioskodawca uważa, że koszt poniesiony za uszkodzony tankkontener nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż usługa dostarczenia towaru została wykonana – Wnioskodawca przewiózł tankkontener innym samochodem, natomiast odszkodowanie określone w nocie nie wynika z wad dostarczonego towaru, ani usługi.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, poniesiony przez niego – jako przewoźnika, koszt w postaci zapłaty zleceniodawcy za zniszczony tank, winien być kosztem uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 774 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Cechą konstytutywną umowy przewozu jest zatem przewiezienie osób lub rzeczy do miejsca przeznaczenia. Usługi przewoźnika nie obejmują samego tylko działania, ale również jego rezultat.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Mając na względzie tę regulację, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi on spełniać następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (chemicznych i neutralnych) w kontenerach i tankkontenerach. Podczas świadczenia usługi transportowej doszło do wypadku drogowego, w wyniku którego uległ zniszczeniu ciągnik siodłowy i częściowo tankkontener (cała boczna ściana), którym przewożony był olej. W związku z powyższym firma zlecająca wykonanie przewozu obciążyła Wnioskodawcę, wystawiając „notę debet”, kosztami zniszczonego tankkontenera oraz jego dzierżawy za okres od 15 września 2011 r. do 20 października 2011 r. Przewożony towar (olej) nie uległ uszkodzeniu i został dostarczony odbiorcy. Wnioskodawca w dalszym ciągu, pomimo wypadku, współpracuje ze Spółką z o.o. i otrzymuje od niej zlecenia przewozu.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji nie będzie miał zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczy on tylko kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów oraz wykonanych robót i usług.

W wyniku wypadku drogowego towar nie uległ zniszczeniu i został dostarczony odbiorcy. Zniszczeniu uległ m.in. tankkontener, kosztami którego obciążony został Wnioskodawca. Jak wskazano we wniosku – poniesiony wydatek, będący następstwem zdarzenia losowego, ma racjonalne i gospodarcze uzasadnienie – ma bowiem na celu utrzymanie źródła przychodów, jakim jest dalsza współpraca ze zleceniodawcą. W takim przypadku, zapłata kwoty odpowiadającej równowartości zniszczonego tankkontenera może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej – pod warunkiem prawidłowego udokumentowania.

Przy tym zwrócić należy uwagę, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Reasumując, jeżeli poniesiony wydatek wynikający z noty obciążeniowej z tytułu uszkodzenia tankkontenera spełnia wszystkie wymienione powyżej warunki, to może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.