POSTANOWIENIE
w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 ) Naczelnik Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 14.06.2005 roku i dokonaniu oceny prawnej; orzeka w następujący sposób:

-stanowisko jest prawidłowe

Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ) zobowiązuje, stosownie do swojej właściwości organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek. Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia.

W dniu 14.06.2005 roku zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego;
w 2005 roku zakończyli Państwo budowę części usługowej budynku mieszkalno - usługowego (zgodnie z projektem 51% budynku stanowi część mieszkalna, a 49 % usługowa). Część usługowa budynku stopniowo była oddawana do eksploatacji a następnie wynajmowana. Prace budowlane i wykończeniowe (przyłącza, instalacji, CO, itp.) prowadzone były w części usługowej w pełnym zakresie, natomiast w części mieszkalnej jedynie w zakresie minimalnym - wymaganym konstrukcyjnie.

Odnosząc powyższy stan faktyczny do regulacji prawnej zawartej w przepisach art. 22g ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn. tekst Dz.U z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ przedstawiono następujące stanowisko - cyt. "na podstawie posiadanych rachunków za wybudowanie całości mieszkania, nie można ustalić wartości początkowej dla części usługowej budynku, z przeznaczeniem do celu amortyzacji. Wartość początkową części usługowej można ustalić na podstawie iloczynu metrów kwadratowych części usługowej (przyjętych dla celów podatku od nieruchomości) i kwoty 988 złotych".
Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn. tekst Dz.U z 2000 roku Nr 14, poz.176 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.
Stosownie do treści przepisu art. 22g ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn. tekst Dz.U z 2000 toku Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. A zatem za wartość początkową tego budynku należy przyjąć iloczyn metrów kwadratowych i kwoty 998 zł.

Zgodnie z art. 22h ust. 4 cyt.ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego z uwzględnieniem stawek amortyzacyjnych o których mowa w art. 22i ustawy. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym skłądniki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca roku podatkowego.