POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku, działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie prawidłowości dokonanej przeceny towarów handlowych i prawidłowości wykazania tych towarów w remanencie likwidacyjnym, przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2005 r. (data wpływu do urzędu 07.04.2005 r.) o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Niektóre towary handlowe prowadzonego przez podatnika sklepu zalegają na półkach od 1995 r. Nie mają szans na sprzedaż w cenach regularnych z powodu częściowego zniszczenia, czy wyjścia z mody. Podatnik w związku z tym chce skorzystać z przepisu § 29 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów i dokonać wyceny tych towarów stosując wskaźnik rynkowy, który mocno będzie odbiegał od cen zakupu. Podatnik sporządził już dokumentację w postaci opisu każdego towaru w sensie jego stanu technicznego, wyglądu oraz czasookresu zalegania w sklepie. Następnie Podatnik sporządzi spis tych artykułów i wyceni je w oparciu o wspomnianą dokumentację, następnie pomniejszy bilans otwarcia towarów handlowych na dzień 01.01.2005 r.

2. Przedmiot interpretacji. Podatnik zwraca się z zapytaniem czy prawidłowe są jego działania opisane w przedstawionym stanie faktycznym, a dotyczące dokonanej przeceny towarów oraz czy w spisie likwidacyjnym wycenia się towary uprzednio przecenione w cenach przecenionych, czy w cenach zakupu.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Podatnik uważa, iż na podstawie sporządzonej dokumentacji i sporządzonego spisu towarów dokona przeceny tych towarów, a następnie pomniejszy bilans otwarcia na dzień 01.01.2005 r. o dokonaną przecenę tych towarów. Natomiast zdaniem Podatnika w spisie likwidacyjnym należy wycenić towary przecenione w cenach przyjętych według przeceny.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Podatnik ma prawo dokonania obniżenia wartości towarów (przeceny), które w związku z utratą cech użytkowych towaru, utratą wartości rynkowej, czy wyjścia z mody, zalegają w sklepie. W związku z dokonaną przeceną towarów podatnik nie osiąga przychodów z działalności gospodarczej w wysokości zamierzonej, gdyż towar zostaje sprzedany z niższą marżą. Jednak sprzedaż towaru nawet po cenach niższych od cen zakupu nie powoduje powstania dodatkowych kosztów.

Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475) nie nakładają obowiązku wykazywania w księdze podatkowej faktu dokonania przeceny towarów. Ponieważ jednak przecena ma wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, a w konsekwencji na zmniejszenie dochodu stanowiącego podstawę naliczenia podatku dochodowego, sporządzona dokumentacja (np. protokół, czy spis towarów objętych przeceną) ma służyć podatnikowi jako dokument dowodowy na to, iż w związku z przeceną podatnik osiągnął niższą marżę od rzeczywistej.

Zakup towarów handlowych, które zostały objęte przeceną, został zaewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie kosztów w kolumnie 10 - "Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu" w dniu ich nabycia, zatem ich przecena nie może stanowić ponownie kosztu uzyskania przychodu. W związku z tym nie należy również pomniejszać o dokonaną przecenę bilansu otwarcia tj. remanentu początkowego. Do odnotowania faktu dokonania przeceny towarów handlowych można wykorzystać w księdze przychodów i rozchodów kolumnę 17 księgi - "Uwagi".

Na podstawie § 27 oraz § 28 w/w rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, również w razie likwidacji działalności podatnik jest obowiązany do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów oraz wyposażenia (wyposażenie objęte jest spisem z natury tylko w przypadku likwidacji zakładu). O zamiarze sporządzenia tego spisu podatnik powinien zawiadomić w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy w terminie co najmniej siedmiu dni przed datą jego sporządzenia. Ponadto zgodnie z § 29 ust. 6 cyt. rozporządzenia podatnik jest obowiązany dokonać wyceny składników majątku objętych spisem najpóźniej w terminie 14 dni od zakończenia spisu z natury. W myśl § 29 ust. 7 - w razie przyjęcia wyceny towarów w kwocie niższej od ceny zakupu lub nabycia albo od kosztów wytworzenia, w szczególności z powodu uszkodzenia, wyjścia z mody, należy przy poszczególnych pozycjach uwidocznić również jednostkową cenę zakupu (nabycia) lub koszt wytworzenia.

Jednak należy podkreślić, że wyceny poszczególnych składników majątku objętego spisem na dzień likwidacji działalności można dokonać wyłącznie w cenach zakupu. Tak stanowi § 29 ust. 8 cyt. rozporządzenia, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany dokonać wyceny, w tym wyposażenia objętego spisem z natury, sporządzonym na dzień likwidacji działalności, wg cen zakupu. Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Pana dotyczące sporządzonej dokumentacji i wyceny towarów objętych przeceną jest prawidłowe, natomiast nieprawidłowe jest Pana stanowisko w sprawie pomniejszenia bilansu na dzień 01.01.2005 r., tj. remanentu początkowego o dokonaną przecenę, jak również stanowisko, iż w remanencie likwidacyjnym należy wycenić towary przecenione w cenach przyjętych według przeceny. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).