POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216§ 1 , art. 14a§1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity - Dz.U. Nr 8 poz 60 z 2005 r. ze zm. ) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte w pismie z dnia 25.05.2005r. (wpływ do tutejszego Urzędu 01.07.2005) w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących kosztów uzyskania przychodu.

UZASADNIENIE

W myśl art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity - Dz.U Nr 8 poz 60 z 2005r. ze zm.), stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie - art.14a § 4 Ordynacji podatkowej.

Pismem z dnia xxxxx r.(wpływ do tutejszego Urzędu xxxxx) zwrócił się Pan z zapytaniem dotyczącym zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu umowy o dzieło polegającej na wykonywaniu programu EEG, niezbędnego przy prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług psychologicznych.

Problem związany ze stosowaniem 50%-ej stawki kosztów uzyskania przychodów w przypadku działalności wykonywanej na warunkach określonych w art. 13 pkt 8 ustawy sprowadza się do stwierdzenia, czy konkretna działalność ma charakter działalności twórczej, a więc czy jest przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 04.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 80, poz. 904 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 powołanej ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). A zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:
1.mieć źródło w pracy człowieka /twórcy/,
2.stanowić przejaw działalności twórczej,
3.posiadać indywidualny charakter.
Twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art.1 ust.1 ustawy.
Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie "przejaw działalności twórczej" oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnie nowym wytworem intelektu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.
Tylko w przypadku łącznego spełnienia w/w przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu.W kwestii stosowania 50%-ej stawki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypowiedziało się Ministerstwo Kultury w piśmie z dnia 14.05.2002 r., zn. DP/WPA.024/110/02, wskazując, iż "(...) zastosowanie w/w kosztów uzależnione jest od wystąpienia dwóch podstawowych okoliczności:
1.zaistnienia utworu w rozumieniu ustawy z dnia 04.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz
2.udzielenia przez twórcę licencji na korzystanie z danego utworu zamawiającemu, względnie rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do twórczego dzieła. (...)".

Natomiast w piśmie z dnia 18.01.2002 r., zn. DP/WPA.024/381/01 Ministerstwo Kultury wyjaśniło, iż "(...) umowy o dzieło, na podstawie których opracowywane są utwory, uprawniają do zastosowania wobec wynagrodzenia umownego 50%-ych kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 29.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem jednak, iż z umowy wyraźnie wynika, że przyjmujący zamówienie nabywa majątkowe prawa autorskie do danego utworu lub uzyskuje licencję na korzystanie z niego.(...).
Jednocześnie, jako że o charakterze prawnym danej umowy decyduje zasadniczo jej treść, przyjęcie czy w danym przypadku mamy do czynienia z utworem i z wykonywaniem przez twórcę praw autorskich, czy też jest to "zwykła" umowa o dzieło/zlecenia, możliwe będzie dopiero po zbadaniu treści tej umowy.

I tak ze sprawy będącej przedmiotem zapytania wynika, że zawarł Pan w dniu xxxxx umowę o dzieło. Z umowy tej wynika, iż zleceniodawca powierza , a zleceniobiorca zobowiązuję się do wykonania następujących czynności:prowadzenie terapii EEG, prowadzenie indywidualnego toku terapii dostosowanego do osiągnięcia oczekiwanego efektu.

Z analizowanej umowy o dzieło nie wynika, by zamiarem stron było zamówienie dzieła noszącego znamiona utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie ma bowiem żadnych postanowień w tym zakresie /brak jest np. oświadczenia, że przyjmujący zamówienie przy jego realizacji korzysta czy też nie z praw autorskich/.

Mając na uwadze przedmiotowy stan faktyczny, wynikający z przedstawionych przez Pana dokumentów, zasadne jest przyjęcie, iż przychód uzyskany z tytułu umowy o dzieło, zakwalifikować należy do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu wynikające z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy, tj. w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Zatem, należy stwierdzić, że stanowisko Pana jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14a§1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta . Jeżeli jednak podatnik zastosował się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowiena, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja o której mowa w art.14a §1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwym dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie okreslonym w §5 (art. 14B §2 Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowiena w trybie art 14a §4 i art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w termine 7 dni od dnia doręczenia postanowienia - art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 229 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.