P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że prowadzi Ona działalność w zakresie naprawy i konserwacji silników samolotowych. W niektórych przypadkach silniki przekazywane Stronie do naprawy są przesyłane do Wielkiej Brytanii, gdzie są naprawiane przez inny podmiot działający na rzecz Strony. Niekiedy naprawienie silnika przez podwykonawcę wymaga dostarczenia części zamiennych. Przy czym są to części zamienne do środków transportu lotniczego używanych w lotnictwie cywilnym do wykonywania głównie transportu międzynarodowego o masie własnej przekraczającej 12 ton. Elementy te nabywane są przez Stronę od podmiotu francuskiego i wysyłane bezpośrednio z Francji do podwykonawcy w Wielkiej Brytanii. W wyniku ww. transakcji prawo własności tych części przechodzi na Stronę. Po wykonaniu naprawy silniki, łącznie z nabytymi częściami, są transportowane do Polski i przekazywane ich właścicielowi. Strona obciąża swojego klienta kosztami usługi naprawy, przy czym koszt nabytych części rozliczany jest odrębnie.

Strona wskazała, iż nie jest zarejetrowana dla potrzeb VAT w Wielkiej Brytanii. Przy nabyciu części od podmiotu francuskiego, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, posługuje się polskim numerem VAT UE, nadanym jej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zdaniem Strony na mocy art. 25. ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia w przedmiotowej sprawie jest Wielka Brytania, natomiast z ust. 2 ww. artykułu wynika, że w przypadku gdy nabywca przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przynany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:
1)zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
2)zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnąrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.
W konsekwencji Strona uważa, że jeżeli nie udowodni faktu rozliczenia omawianej transakcji w Wielkiej Brytanii, miejsce świadczenia przypada na terytorium Polski, tj. państwa, które nadało jej numer identyfikacyjny, którym posługuje się w tej transakcji.
W związku z tym Strona zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, iż miejscem świadczenia w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, jest dla powyższej transakcji Polska.
Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wewnątrzwspólnowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, który nie wyłącza zastosowania ust. 1, w przypadku gdy nabywca, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W rezultacie opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów także w kraju, który nadał nabywcy numer VAT (podwójne opodatkowanie) wystąpi, jeżeli nie udowodni on, że nabycie to zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.
W przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, iż Strona nabywa towary dostarczone przez francuskiego przedsiębiorcę na terytorium Wielkiej Brytanii, ale podaje polski numer identyfikacyjny nadany jej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, miejscem świadczenia przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów jest Polska, chyba że Strona udowodni, iż nabycie zostało już opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te znajdowały się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, tzn. w Wielkiej Brytanii. Podzielić należy stanowisko, iż w sytuacji gdyby Strona rozliczyła w Wielkiej Brytanii transakcje dokonane na jej terytorium, a nie udowodniła powyższego faktu, miejscem ww. nabycia tych towarów jest terytorium Polski.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.