Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 17.09.1996 r. nabył Pan wraz z żoną prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz własność znajdujących się na nim kilku budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. W akcie notarialnym podano, że nieruchomość zostaje nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt nabycia nieruchomości został potwierdzony fakturami VAT wystawionymi na Pana firmę (odrębnie na grunt i budynki). Przed nabyciem okres ich użytkowania znacznie przekroczył okres w myśl którego, budynki uznaje się za używane dla określenia 10% indywidualnej stawki amortyzacji. Przed wprowadzeniem zakupionych budynków do ewidencji środków trwałych firma dokonała znacznych nakładów inwestycyjnych na ich ulepszenie, a poniesione w związku z tym wydatki przekroczyły 30% wartości początkowej każdego z budynków.Wobec powyższego zastosowana została indywidualna stawka amortyzacyjna dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, która dla budynków wynosi 10%. Obecnie ponoszone są nakłady na przystosowanie jednego z budynków na restaurację.

Zdaniem Pana wydatki poniesione na przystosowanie budynku do prowadzenia w nim restauracji powiększają wartość początkową tego środka trwałego tzn. będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych. Ponadto z uwagi na spełnienie warunków do stosowania indywidualnej 10% stawki amortyzacyjnej przed wprowadzeniem tego budynku do ewidencji środków trwałych, bez względu na kwotę poniesionych nakładów taka stawka amortyzacyjna przysługiwać będzie w dalszym ciągu.

W opinii tut. organu podatkowego stanowisko Pana w tej sprawie jest prawidłowe.Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ) podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji Środków Trwałych, trwale związanych z gruntem dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

W myśl art. 22j ust. 3 środki trwałe, o których mowa wyżej uznaje się za:- używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub- ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do treści art. 22g ust. 17 ww. ustawy jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków ustaloną zgodnie z ust.1, 3-9 i 11-1, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie w tym także o wydatki na nabycie części składowych i peryferyjnych, których jednostkowa cena przekracza nabycie 3.500,-zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500-zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.Ponadto zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22 i-22 k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji, wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przed wprowadzeniem budynku do ewidencji zostały spełnione warunki do zastosowania indywidualnej 10% stawki amortyzacyjnej, wg której ten środek trwały był amortyzowany. Dokonując obecnie nakładów na przystosowanie tego budynku na restaurację powiększą one jego wartość początkową stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu tej samej stawki amortyzacyjnej.