Kwestie dotyczące tworzenia, organizacji, funkcjonowania, rozwiązywania, łączenia, podziału i przekształcania spółek handlowych reguluje ustawa z dnia 15 września 2000r., Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 z 2000r., poz. 1037 z późń. zm.).

Art. 10 tej ustawy stanowi, że ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi oraz tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. W przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki.

Rozwiązanie spółki należy odróżnić od wystąpienia wspólnika. To ostatnie jest zdarzeniem prawnym powodującym, że wspólnik traci swoje członkostwo w spółce, ale spółka isnieje nadal. Natomiast rozwiązanie spółki jest zdarzeniem odnoszącym się do wszystkich wspólników i spółki. W art. 58 Kodeksu spółek handlowych mowa jest nie tyle o rozwiązaniu spółki, ile o przyczynach powodujących wszczęcie postępowania likwidacyjnego, a w konsekwencji rozwiązanie spółki.

Przesłankami tymi są:

- przyczyny przewidziane w umowie spółki,

- jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,

- ogłoszenie upadłości spółki,

- śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,

- wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,

- prawomocne orzeczenie sądu.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że zmiana udziałowców w spółce jawnej nie powoduje ustania bytu prawnego spółki. Pociąga jednak za sobą zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 13 pażdziernika 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 269 z 2004r., poz. 2681 z póżn. zm.) obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku jest prawidłowe i w związku z tym należało orzec jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu informuje, że interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w chwili dokonania tej interpretacji.