P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11.05.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

We wniosku skierowano zapytanie czy wydatek poniesiony na zakup konia o wartości powyżej 3500 zł, jak również przekazanie z własnej prywatnej hodowli (ustalając cenę rynkową) można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Kosztami uzyskania przychodu jest każdy wydatek, który ma bezpośredni lub pośredni związek z uzyskiwanym przychodem. Ciężar udowodnienia, iż dany wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodu z prowadzonej działalności spoczywa na podatniku.
Zgodnie z art. 22 ust. 6a ustawy w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub działach specjalnych produkcji rolnej surowców materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

Za środki trwałe zgodnie z art. 22a ustawy uznaje się: stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,maszyny i urządzenia i środki transportu inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt. 1.
Zwierzę jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą, zatem nie stanowi rzeczowych składników majątku.
Zatem podziela się stanowisko dotyczące zaliczenia do kosztów wydatku związanego z zakupem konia jak również jego przekazanie z własnej hodowli ustalając ich wartość wg ceny rynkowej.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących
- nie jest wiążąca dla podatnika/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.