Na podstawie art. 14b § 2 ( w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 roku) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) – po zweryfikowaniu informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej zawartej w piśmie z dnia 9 września 2004 roku Nr PP/443-84/04 na złożone zapytania wyjaśniam, co następuje. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust.1 pkt1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art.7 tej ustawy, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa, co wynika z brzmienia art. 8 ust.1 pkt3 w/w ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sam fakt wykonywania pewnych czynności z nakazu władzy np. sądu nie jest kryterium do uznania, że świadczenie nie jest wykonywane w sposób samodzielny. W świetle art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast w świetle art. 15 ust.3 pkt3 cyt. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności. Zatem ocena zakresu stosowania przepisów ustawy z dnia 11marca 2004 roku o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych na zlecenie sądów należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust.3 pkt3 tej ustawy, pod kątem kryterium decydującym o uznaniu tych osób za podatników podatku od towarów i usług. W przypadku świadczenia usług przez biegłych rzeczoznawców wydających opinie na zlecenie sądów nie można mówić, że sąd bierze na siebie odpowiedzialność za ich czynności. Opinia wydana przez biegłego jest dowodem w postępowaniu sądowym, a nie usługą, której bezpośrednim odbiorcą jest uczestnik postępowania. Nie można zatem mówić że sąd bierze odpowiedzialność za opinię biegłego w rozumieniu cyt. art. 15 ust.3 pkt3 ustawy. Przedstawiając powyższe należy stwierdzić, iż czynności wykonywane na zlecenie sądu przez biegłego rzeczoznawcę nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków kreślonych w art. 15 ust. 3 pkt3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.