D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie art.14b § 5 Ordynacji podatkowej ( tekst jednolity Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60) oraz art.15 ust.1 i 4, art. 12 ust.1 i ust.4 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. nr 54, poz.654 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16.08.2005r. Sp. z o.o. „S”, na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05 sierpnia 2005r. nr 1472/ROP1/423-166/192/05/AF w którym stwierdzono, ze stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe

o r z e k a

• odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 05 sierpnia 2005r. nr 1472/ROP1/423-166/192/05/AF
• uznać stanowisko Spółki z o.o. „S”, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2005r., o udzielenie informacji w trybie art.14a § 1 Ordynacji podatkowej, za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

„S–P” Sp. z o.o. (poprzednia nazwa Spółki „S”) pismem z dnia 04.05.2005r. złożyła wniosek do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej informacji w trybie art.14a § 1 Ordynacji podatkowej o sposobie stosowania przepisów prawa podatkowego.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na zarządzaniu autorskimi prawami majątkowymi do utworów muzycznych, słownych i słowno-muzycznych. Z tego tytułu wypłaca wydawcom/autorom określony w umowie udział w przychodach z eksploatacji tych praw. Część nabytych praw Spółka powierzyła na podstawie umowy z dnia 1.09.1998r. Stowarzyszeniu „Z” do zbiorowego zarządzania na zasadzie przeniesienia powierniczego. Zgodnie z tą umową Spółka otrzymuje należności licencyjne w kwartalnych okresach rozliczeniowych. Wpłaty należności licencyjnych następują zaliczkowo w okresach miesięcznych, zaś rozliczenie kwartalne następuje w miesiącu następującym po zakończeniu kwartału. Przychód z tytułu tantiem autorskich otrzymywanych z „Z” zarachowywany jest kwartalnie w miesiącu otrzymania dokumentacji rozliczeniowej oraz dowodów określających wysokość tantiem. Jednocześnie zarachowywane były koszty związane z otrzymanymi tantiemami. Po zmianie właściciela Spółki szczegółowe rozliczenia tantiem ustalające przychody poszczególnych wydawców/autorów dokonywane są przez wyspecjalizowaną jednostkę organizacyjną - właściciela udziałów Spółki – na podstawie dokumentacji otrzymanej z „Z”. Ze względu na długi czas rozliczeń Spółka zarachowuje wstępnie koszty z tytułu tantiem na podstawie proporcji podziału, które wystąpiły analogicznie w poprzednim okresie rozliczeniowym. Różnice dotyczące kosztów z tytułu tantiem Spółka zamierza zarachować w miesiącu otrzymania ostatecznego rozliczenia.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu z dnia 05 sierpnia 2005r. nr 1472/ROP1/423-166/192/05/AF stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Powołując się na potoczne rozumienie terminu „zaliczka”, organ podatkowy stwierdza, że otrzymując płatności miesięczne Spółka powinna je zaliczać do przychodów w miesiącach , w których je otrzymała. Stosownie natomiast do art.15 ust.1 ustawy koszty z tytułu tantiem autorskich powinny zostać uwzględnione w rozliczeniu podatkowym w momencie ich dokonania w kwocie faktycznie poniesionej.

Spółka pismem z dnia 16.08.2005r. złożyła zażalenie na postanowienie z dnia 05.08.2005r. stojąc na stanowisku, że przy jego wydaniu nie uwzględniono wszystkich okoliczności stanu faktycznego, a ponadto naruszono zasady wynikające z art.121 i 122 Ordynacji podatkowej. Naruszony też został przepis art.187 Ordynacji nakładający na organy podatkowe obowiązek wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Organ podatkowy nie wskazał jakie dokumenty lub elementy stanu faktycznego uznał za bezsporne, a w szczególności w oparciu o jakie przesłanki wyłączył stosowanie zasad art.15 ust.4 ustawy. Wyłączenie tej regulacji ze stosowania jest w opinii Spółki nieuprawnione i prowadziłoby do fałszowania wyników finansowych Spółki. Organ podatkowy stosuje dwie sprzeczne zasady nakazując opodatkowanie przychodów w najwcześniejszym okresie, zezwalając jednocześnie na odliczenie kosztów w najpóźniejszym możliwym momencie.
Spółka nie zgadza się z odmową uznania zaliczkowego charakteru płatności „Z”. Ocena organu skarbowego jest niezgodna z przedmiotem świadczeń wykonywanych przez Spółkę. Otrzymuje ona bowiem wynagrodzenie za konkretne emisje utworów i w konkretnych okresach kwartalnych. Spółka jest też zdania, że zawarte umowy i określony w nich udział wydawców zagranicznych we wpływach z tytułu eksploatacji utworów pozwala na zarachowanie kosztów w wysokości kwot podlegających odprowadzeniu na rzecz wydawców. W odniesieniu do kwot otrzymywanych zaliczkowo z „Z” brak jest dokumentacji określającej tytuły przekazania tantiem, jednakże zgodnie z umowami od 50 do 90 procent tych wpływów podlega odprowadzeniu na rzecz wydawców. Po zakończeniu kwartału dokumentacja ta przekazywana jest Spółce, co pozwala na dokonanie szczegółowych ustaleń zobowiązań wobec poszczególnych wydawców. Spółka proponuje zatem uwzględnienie postulatu wstępnego rozliczania kosztów działalności w odniesieniu do kosztów należności licencyjnych podlegających przekazaniu na rzecz wydawców na podstawie proporcji występujących w poprzednich okresach i dokonywanie ewentualnych korekt kosztów, wyniku podatkowego oraz podatku dochodowego po uzyskaniu ostatecznego rozliczenia wpływów z „Z”.
Spółka zwróciła się z wnioskiem o wstrzymanie wykonania postanowienia do czasu rozpatrzenia zażalenia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zarzutów zażalenia zważył co następuje :

Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Zgodnie z tym przepisem organ podatkowy udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników. Ocenie podlega przedstawiony we wniosku podatnika, zgodnie z § 2 tego przepisu, stan faktyczny i jego stanowisko w sprawie. W tym postępowaniu nie jest natomiast gromadzony materiał dowodowy. Zarzut naruszenia art.121, 122 i 187 należy zatem uznać za niesłuszny.
Dyrektor Izby Skarbowej nie może także podzielić pozostałych argumentów Spółki.
Zgodnie z przepisem art.12 ust 1pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej ustawą), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze. Zamknięty katalog przychodów neutralnych podatkowo zawiera art.12 ust.4. Do przychodów nie zalicza się m.in. wymienionych w pkt 1 pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.
Spółka otrzymując, płacone przez „Z” co miesiąc, zgodnie z umową „zaliczki” z tytułu rozliczanych kwartalnie tantiem, uzyskuje przychód na podstawie art.12 ust.1 pkt 1. Tych wpłat nie można zaliczyć do przychodów niestanowiących podstawy ustalania dochodu podlegającego opodatkowaniu, wymienionych w przepisie art.12 ust.4 ustawy. Opisanych we wniosku z dnia 27.05.2005r. „zaliczek” nie można zaliczyć do wymienionych w pkt 1 tego artykułu, pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika bowiem, iż nie są to usługi, których wykonanie jest odroczone w czasie.
Brak jest również podstaw prawnych do uwzględnienia proponowanego przez Spółkę postulatu wstępnego rozliczania kosztów działalności w odniesieniu do kosztów należności licencyjnych podlegających przekazaniu na rzecz wydawców na podstawie proporcji występujących w poprzednich okresach i dokonywanie ewentualnych korekt kosztów po uzyskaniu ostatecznego rozliczenia wpływów z „Z”.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust.1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wyjątek od tej zasady jest zapisany w przepisie art.15 ust.4 . Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania , które zostały zarachowane , chociaż ich jeszcze nie poniesiono , jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku , w którym zostały poniesione. Koszty, które nie zostały poniesione mogą być zatem zaliczone do kosztów podatkowych tylko wtedy gdy :

1. są określone co do rodzaju i kwoty,
2. zostały zarachowane,
3. odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, że koszty nie zostały poniesione i nie można ich zarachować, bo nie zostały określone co do kwoty.

Odnośnie wniosku Spółki dotyczącego wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia do czasu rozpatrzenia niniejszego zażalenia, należy stwierdzić, że wniosek ten jest bezprzedmiotowy, gdyż postanowienie wydane w trybie art.14a Ordynacji nie podlega wykonaniu a interpretacja, zgodnie z art. 14b § 1 nie jest wiążąca dla podatnika.