Naczelnik Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) na pisemny wniosek podatnika udziela interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego i uznaje przedstawione stanowisko za zgodne z prawem.

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny z którego wynika, że otrzymał zlecenie na wykonanie prac remontowych i przeglądu akumulatorów zamontowanych na doku pływającym będącym środkiem trwałym Morskiej Stoczni Remontowej w X. Akumulatory służą do awaryjnego oświetlenia doku. Są to urządzenia przenośne, używane w przypadku braku zasilania w energię elektryczną z sieci. Mogą one być przenoszone z jednego doku na inny dok. MSR w X, po wykonaniu usługi przez podatnika zakwestionowała zastosowaną stawkę podatku, powołując się na przepis art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy oraz na fakt, że doki pływające morskie również są wymienione w klasie PKWiU ex 35.11.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż właściwą stawką dla tych czynności jest 22 %. Z taką stawką została kontrahentowi wystawiona faktura.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 41 ust. 1, art. 83 ust. 1 pkt 15 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem m.in. art. 83.

Stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0 % podlegają usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków wymienionych w klasie PKWiU ex 35.11 oraz ich części składowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka wykonuje usługi na zlecenie polskiego kontrahenta. Przedmiotem umowy jest przegląd i ładowanie baterii akumulatorowych, zamontowanych w przenośnych urządzeniach służących do awaryjnego oświetlenia doku zaklasyfikowanego do grupowania PKWiU ex 35.11.

Zgodnie z art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Jednocześnie zgodnie z art. 47 § 3 ustawy, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Urządzeń służących do awaryjnego oświetlenia doku, a tym samym baterii do nich, nie można uznać za części składowe statku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zatem usługi wykonywane przez podatnika nie spełniają przesłanek określonych w art. 83 ust. 1 pkt 15 ustawy. Spółka nie ma więc prawa do skorzystania z preferencji podatkowej, a świadczone przez nią usługi podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22 % zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy.

Reasumując, usług przeglądu i ładowania baterii akumulatorowych zamontowanych na doku pływającym nie można uznać za usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków i ich części składowych. Przy sprzedaży przedmiotowych usług Spółka powinna zastosować podstawową, 22 %, stawkę podatku.