POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216, art. 14a § 4 oraz art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zmianami) w związku ze złożonym wnioskiem Spółki z o.o. w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 03.10.2005r., Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów

postanawia

uznać stanowisko Spółki, dotyczące zaliczenia różnic kursowych powstałych w trakcie wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie do kosztu wytworzenia środka trwałego, za słuszne.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął budowę parku elektrowni wiatrowych złożonego z 25 sztuk turbin wiatrowych. Dostawcą turbin jest firma duńska. Finansowanie inwestycji następuje ze środków własnych, kredytu konsorcjalnego oraz dofinansowania z Ministerstwa Gospodarki i Pracy w ramach umowy o finansowym wspieraniu inwestycji. Planowane zakończenie pierwszego etapu inwestycji i oddanie elektrowni do użytku ma nastąpić w grudniu 2005r. Ostateczne zakończenie inwestycji nastąpi po przeprowadzeniu testów kontrolnych, polegających na próbnym podłączeniu turbin do sieci energetycznej, w czerwcu 2006r. W trakcie wymienionej inwestycji Spółka ponosi koszty w walutach obcych z tytułu zapłaty zobowiązań zagranicznemu dostawcy turbin (zaliczki, przedpłaty) co wiąże się z powstaniem różnic kursowych.

Tutejszy organ podzielając stanowisko Wnioskodawcy, iż powstałe w związku z ponoszonymi kosztami w walutach obcych różnice kursowe naliczone do dnia przekazania farmy wiatrowej do używania, powinny korygować koszt jej wytworzenia, w rozumieniu art. 16 g ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) wyjaśnia:

Wydatki poniesione w związku z wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych, nie wykluczając kosztów poniesionych w walutach obcych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych traktuje w sposób odroczony. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1) lit. b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych w momencie ich poniesienia. Jednakże, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, wytworzone we własnym zakresie środki trwałe podlegają amortyzacji zgodnie z art. 16a - 16m ustawy. Ustalając wartość początkową środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie, która zgodnie z art. 16f ust.1 stanowi podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych, podatnik zalicza, poniesione uprzednio wydatki na jego wytworzenie, do kosztu wytworzenia środka trwałego stanowiącego wartość początkową tego środka.

Zgodnie z art.16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Na podstawie art. 16g ust. 5 ustawy koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego.

Sposób ustalania różnic kursowych powstałych w trakcie działalności gospodarczej w związku z kosztami ponoszonymi w walutach obcych reguluje art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania, a dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

A zatem powstałe do czasu oddania środka trwałego do użytkowania różnice kursowe, wynikające z ponoszenia wydatków w walutach obcych, będą korygowały koszt wytworzenia środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust 4 ustawy.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z art. 14b§ 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 wyżej wymienionej ustawy.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia stronie.