P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.09.2005 r. (data wpływu 30.09.2005 r.) uzupełnionego w dniu 21.11.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać za prawidłowe stanowisko przedstawione w piśmie dotyczące stosowania podstawowych miesięcznych kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy, a podwyższania ich, za miesiące w których pracownik świadczył pracę (bez względu na ilość dni) w zakładzie pracy położonym poza miejscem stałego lub czasowego zamieszkania.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 21.09.2005 r. (data wpływu 30.09.2005 r.) uzupełnionym dnia 17.11.2005 r. i 21.11.2005 r. "X" , pełniąca funkcję płatnika zaliczek z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń, zwróciła się w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stosownie do przepisu art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik, płatnik lub inkasent składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art. 14a § 2 w/w ustawy, jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Obszar działalności "X"rozciąga się na dwa województwa. W umowach o pracę pracownikom określono miejsce pracy zgodnie z wymogami Kodeksu pracy odwołując się do określonego obszaru tzn. " obszaru działania danego oddziału". Część pracowników mieszka w miejscowości, w której znajduje się siedziba pracodawcy, tj. w "W". Przez część roku świadczą oni pracę w "W". Jednak przez znacznie większą część roku świadczą pracę poza miejscem siedziby pracodawcy oraz poza miejscem zamieszkania. Zakład pracy nie stosował podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku zajęto stanowisko, że koszty uzyskania przychodu powinny być ustalane proporcjonalnie w zależności jaki okres pracownik faktycznie przepracował w miejscowości będącej jego stałym miejscem zamieszkania a jaki poza stałym miejscem zamieszkania. Jako proporcję wskazano poszczególne miesiące kalendarzowe. W piśmie wyrażono pogląd, że kilkudniowe, a nawet jednodniowe świadczenie pracy poza miejscem stałego zamieszkania, uprawnia do zwiększonych kosztów uzyskania przychodu.

Organ podatkowy stwierdza, co następuje :

Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 m.in. ze stosunku pracy, (...) wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 (...) w/w/ ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy (...) w przypadku gdy :

1/ podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102,25zł. miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł.

3/ miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127,82zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533,84zł.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, iż ustawodawca przyjął miesiąc jako podstawowy okres służący ustalaniu wysokości należnych pracownikowi kosztów.

W ramach miesięcznych kosztów uzyskania wyróżniono koszty :

- podstawowe - w wysokości 102,25 zł.

- podwyższone - w wysokości 127,82zł.

W związku z powyższym pracownikowi, za miesiące w których świadczy pracę w oddziale przedsiębiorstwa znajdującym się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania - bez względu na ilość dni - przysługują koszty podwyższone w wysokości 127,82zł., a za miesiące, w których świadczy pracę w miejscu zamieszkania i równocześnie siedziby Spółki przysługują koszty uzyskania w wys. 102,75zł .

Przedstawione w piśmie stanowisko strony jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu informuje, że niniejsza interpretacja o zakresie zastosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b §1 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta.

Jeżeli płatnik, podatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji , organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa a art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa przysługuje zażalenie.

Zażalenie zgodnie z przepisami art. 236 § 2, art. 220 i 223 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu.

Zażalenie zgodnie z przepisem art. 222 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie.