Ze stanu faktycznego przedstawionego w złożonym zapytaniu wynika, że Sąd wypłaca przyznane postanowieniem sądowym wynagrodzenie adwokatom za obronę z urzędu oraz biegłym sądowym za opinię w prowadzonych sprawach sądowych. W związku z opodatkowaniem tych usług podatkiem od towarów i usług adwokaci i biegli sądowi przedkładają Sądowi faktury VAT z tytułu świadczenia pomocy prawnej.

Na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecili wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9 cytowanego przepisu.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczneprowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1 z tytułu działalności określonej w art. 13 ust. 1 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4 zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miejscu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 pit b).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu, na zlecenie sądu pomocy prawnej, należy kwalifikować do przychodów o których mowa w powołanym wyżej art. 13 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest spoczywający na sądach dokonujących wypłaty przedmiotowych kwot, obowiązek płatnika określony w art. 41 ust. 1 w/w ustawy. W myśl tej regulacji płatnicy (sądy) są obowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 powyższej ustawy.

Wystawienie przez adwokatów czy radców prawnych faktur VAT w związku z opodatkowaniem wykonywanych czynności w zakresie pomocy prawnej z urzędu podatkiem od towarów i usług, nie zwalnia Sądu jako płatnika z obowiązków wynikających z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług.

Wobec tego, przychodem w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podstawą naliczenia kosztów uzyskania przychodu jest kwota przyznana przez sąd pomniejszona o należny podatek VAT, a więc kwota netto faktury VAT, wystawionej dla Sądu przez adwokata czy biegłego sądowego.

W związku z powyższym Sąd od kwoty netto z faktury wystawionej przez adwokata czy radcę prawnego powinien naliczyć koszty uzyskania przychodu i od przychodu netto pomniejszonego o ustalone koszty uzyskania przychodu pobrać 19% zaliczkę na podatek dochodowy.