POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług próbek przywiezionych na tzw. fakturze proforma przedstawione w piśmie z dnia 08 września 2005r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 08 września 2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 12 września 2005r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka dokonała przywozu próbek z krajów Unii Europejskiej. Dokumentem potwierdzającym ich przywóz jest tzw. faktura proforma. Zgodnie z pismem Spółki z dnia 02.12.2005r. przywóz powyższych próbek był nieodpłatny.
Spółka ma wątpliwości związane z naliczaniem podatku od towarów i usług od faktur proforma. Zdaniem Spółki próbki "na proformie" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Po przeanalizowaniu obowiązującego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - zwanej dalej "ustawą") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W opinii tut. organu podatkowego, aby w przedmiotowej sytuacji doszło do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług muszą zostać spełnione dwa warunki, tj. musi nastąpić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, oraz musi ono być odpłatne.
Przepis art. 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Jednocześnie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 (...). Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 i 3 ustawy nie jest dostawą towarów przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, przy czym przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, a ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

W przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym nie doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia stosownie do zapisu art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy oraz nie został spełniony drugi warunek określony w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy tj. odpłatność. Powyższe powoduje, iż nie doszło do wykonania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień jej wydania.

Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony do czasu jej zmiany, uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych.

Na podstawie art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 §1 w związku z art. 239 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia. Ww. zażalenie podlega opłacie skarbowej.