INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 10 sierpnia 2002 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Nie zawierał małżeńskich umów majątkowych, ani też nie była znoszona wspólność majątkowa przez sąd.

W dniu 31 maja 2004 r. nabył wraz z małżonką spółdzielcze własnościowe prawo do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielcze własnościowe prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym pod garażem. Ustalono łączną cenę sprzedaży na kwotę 245.000 zł (w tym 225.000 zł za prawo do segmentu oraz 20.000 zł za prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym). Cena, jak wskazano w umowie, została uiszczona w ratach, z majątku dorobkowego małżonków. Jednakże, jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 23 czerwca 2010 r., majątek małżonków został zasilony przez Wnioskodawcę w kwocie 312.029,69 zł. W dniu 18 lipca 2008 r. uprawomocnił się wyrok Sądu, w którym orzeczono rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawcy poprzez rozwód. Przed Sądem Wnioskodawca wraz z małżonką dokonali podziału majątku wspólnego. W postanowieniu o podziale majątku z dnia 23 czerwca 2010 r. ustalono i podzielono składniki majątku wspólnego. Na wyłączną własność Wnioskodawcy przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do segmentu jednorodzinnego, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 441.000 zł; spółdzielcze własnościowe prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym pod garażem, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 25.000 zł; samochód osobowy, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 30.000 zł, a także kwotę 26.000 zł stanowiącą nakład z majątku wspólnego na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty Wnioskodawcy.

Wnioskodawca otrzymał również kwotę 20.000 zł, pochodzącą z oszczędności znajdujących się w banku. Była małżonka otrzymała natomiast kwotę 110.782,20 zł pochodzącą z oszczędności.

Ponadto w wydanym postanowieniu ustalono, że Wnioskodawca dokonał nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 312.029,69 zł, a także zasądzono od Wnioskodawcy na rzecz byłej małżonki kwotę 59.957 zł tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

W dniu 16 lipca 2012 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym, w której ustalono cenę sprzedaży na kwotę 370.000 zł (w tym 350.000 zł za prawo do segmentu oraz 20.000 zł za prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym).

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Jaką datę należy uznać za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu oraz do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym...
2. Jakie wydatki należy uznać za koszty nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu oraz do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym...
3. Czy w związku z opisaną we wniosku planowaną sprzedażą nieruchomości, powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego...

Wnioskodawca uważa, że za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego i spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym należy uznać w odniesieniu do 50% udziałów moment zawarcia umowy sprzedaży, tj. dzień 31 maja 2004 r. i w odniesieniu do 50% udziałów moment uprawomocnienia się postanowienia z dnia 23 czerwca 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako cenę nabycia wskazanych składników majątku, tj. spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym pod garażem należy uwzględnić: w udziale do 50% (nabytych w drodze umowy sprzedaży z dnia 31 maja 2004 r.) kwotę stanowiącą 50% łącznej ceny nabycia (122.500 zł) a w udziale do 50% (nabytych w drodze podziału majątku wspólnego, zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 23 czerwca 2010 r.) – kwotę stanowiącą połowę wartości wskazanej w postanowieniu (233.000 zł), zapłaconą przez Wnioskodawcę wniesionym kapitałem pochodzącym z majątku osobistego na majątek wspólny oraz dopłatą na rzecz byłej małżonki, zasądzoną postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 23 czerwca 2010 r. w kwocie 59.594 zł.

Ponadto zadaniem Wnioskodawcy, pomimo, że od daty nabycia 50% udziałów w przedmiotowych prawach (nabytych w drodze podziału majątku wspólnego), nie upłynęło pięć pełnych lat, to z racji braku uzyskania dochodu z planowanej sprzedaży (wysokość poniesionych nakładów na przedmiotowe prawa do nieruchomości przewyższają cenę zbycia), to po Jego stronie nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów



1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i ww. praw majątkowych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 10 sierpnia 2002 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Nie zawierał małżeńskich umów majątkowych, ani też nie była znoszona wspólność majątkowa przez sąd.

W dniu 31 maja 2004 r. nabył wraz z małżonką spółdzielcze własnościowe prawo do segmentu jednorodzinnego, oraz spółdzielcze własnościowe prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym pod garażem. Ustalono łączną cenę sprzedaży na kwotę 245.000 zł (w tym 225.000 zł za prawo do segmentu oraz 20.000 zł za prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym). Cena, jak wskazano w umowie, została uiszczona w ratach, z majątku dorobkowego małżonków. Jednakże, jak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 23 czerwca 2010 r., majątek małżonków został zasilony przez Wnioskodawcę w kwocie 312.029,69 zł. W dniu 18 lipca 2008 r. uprawomocnił się wyrok Sądu, w którym orzeczono rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawcy poprzez rozwód. Przed Sądem Wnioskodawca wraz z małżonką dokonali podziału majątku wspólnego. W postanowieniu o podziale majątku z dnia 23 czerwca 2010 r. ustalono i podzielono składniki majątku wspólnego. Na wyłączną własność Wnioskodawcy przyznano spółdzielcze własnościowe prawo do segmentu jednorodzinnego, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 441.000 zł; spółdzielcze własnościowe prawo do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym pod garażem, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 25.000 zł; samochód osobowy, którego wartość na dzień wydania postanowienia określono na kwotę 30.000 zł, a także kwotę 26.000 zł stanowiącą nakład z majątku wspólnego na nieruchomość stanowiącą majątek osobisty Wnioskodawcy.

Wnioskodawca otrzymał również kwotę 20.000 zł, pochodzącą z oszczędności znajdujących się w banku. Była małżonka otrzymała natomiast kwotę 110.782,20 zł pochodzącą z oszczędności.

Ponadto w wydanym postanowieniu ustalono, że Wnioskodawca dokonał nakładu z majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 312.029,69 zł, a także zasądzono od Wnioskodawcy na rzecz byłej małżonki kwotę 59.957 zł tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż podział majątku wspólnego dokonany został ze spłatą na rzecz byłej żony. Wartość majątku jaka przypadła Wnioskodawcy w wyniku podziału majątku przewyższa więc wartość udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. W związku z tym podział ten musi być traktowany w kategoriach nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczyć jednakże należy, iż tut. organ w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej nie może określić jakiej wielkości udział Wnioskodawca nabył w wyniku podziału majątku małżeńskiego.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w ramach wspólności małżeńskiej w 2004 r. nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Sprzedaż zostanie bowiem dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału. W konsekwencji nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, jeśli sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego, nastąpi przed dniem 1 stycznia 2016 r., tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji zatem sprzedaży przedmiotowych praw przed dniem 1 stycznia 2016 r., w odniesieniu do udziału nabytego w 2010 r. zastosowanie znajdzie art. 30e ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć m. in. związane ze zbyciem koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa majątkowego, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f).

Przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy w sposób jednoznaczny stanowi jakie wydatki mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Kosztem tym bezspornie jest kwota wydatkowana na ich nabycie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym w części nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m. in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłej małżonki – w części w jakiej spłata ta dotyczyła ww. praw, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz byłej żony - w części w jakiej spłata ta dotyczyła ww. praw - może stanowić koszt nabycia zbywanego prawa, o którą Wnioskodawca może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód.

Nie sposób natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą, iż kosztem uzyskania przychodu związanym z odpłatnym zbyciem udziału we wskazanych prawach, nabytego w 2010 r. w wyniku podziału majątku wspólnego, jest kwota stanowiąca połowę wartości wskazanej w postanowieniu, zapłacona przez Wnioskodawcę wniesionym kapitałem pochodzącym z majątku osobistego. Jak wynika bowiem z treści wniosku, kwota wniesiona przez Wnioskodawcę z majątku odrębnego do wspólnego majątku małżeńskiego, nie stanowiła spłaty związanej z podziałem majątku dorobkowego małżonków, i w konsekwencji nie może zostać uznana za koszt nabycia w 2010 r. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do segmentu jednorodzinnego oraz w spółdzielczym własnościowym prawie do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Reasumując należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2004 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Wnioskodawcę tego udziału nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Natomiast dochód ze sprzedaży dokonanej przed dniem 1 stycznia 2016 r. spółdzielczego własnościowego prawa do segmentu jednorodzinnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do garażu wraz z pomieszczeniem gospodarczym, odpowiadający części nabytej w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego ponad udział przysługujący Wnioskodawcy w tym majątku, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19 % podstawy obliczenia podatku, o czym stanowi art. 30e ust. 1 tejże ustawy.

Dochód ten jednakże będzie mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym, po spełnieniu warunków w nim wskazanych.

Ponadto wskazać również należy, że gdy poniesione koszty uzyskania przychodu związane z udziałami nabytymi w 2010 r., przewyższą przychód uzyskany z ich sprzedaży, będzie to oznaczało, że nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.