POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.04.2005 r. (data wpływu: 05.05.2005 r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług

stwierdzaże stanowisko wnioskodawcy w sprawie miejsca opodatkowania usług budowlanych jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 05.05.2005 r. wpłynęło do tut. organu podatkowego pismo w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, dotyczące miejsca opodatkowania usług budowlanych wykonanych na nieruchomości położonej w Norwegii.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu dokonał oceny formalnej poprawności wniosku i ustalił, że w sprawie, będącej przedmiotem zapytania, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym, stwierdzając tym samym brak negatywnych przesłanek do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na podstawie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Pytanie dotyczy następującego stanu faktycznego:

Podatnik prowadzi jednoosobową firmę budowlaną świadczącą usługi budowlane na terenie Norwegii, na podstawie umów o wykonawstwo lub podwykonawstwo, zawartych z przedsiębiorcą norweskim lub też na podstawie umów o podwykonawstwo, zawartych z przedsiębiorcą polskim.

Wątpliwości podatnika dotyczą oceny, czy świadczone usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie podatnik stwierdza, iż świadczenie usług budowlanych na nieruchomości położonej na terytorium Norwegii nie podlega opodatkowaniu w Polsce bez względu na to, czy usługa jest świadczona na rzecz przedsiębiorcy polskiego czy norweskiego.

Dokonując oceny prawnej stanowiska podatnika należy powołać następujące przepisy prawa podatkowego:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W związku z tym, aby określić, czy dana usługa podlega opodatkowaniu w Polsce, należy stwierdzić, czy świadczona jest na terytorium kraju. Kryteria, które pozwalają określić, czy usługa podlega opodatkowaniu w Polsce zawarte zostały w artykule 27 i 28 ww. ustawy. Podstawową regułą określania miejsca opodatkowania usług jest art. 27 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługi posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania.

Jedną z kategorii usług, w stosunku do których nie stosujemy ww. artykułu są usługi związane z nieruchomościami. W myśl postanowień art. 27 ust. 2 pkt 1 miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości. Zatem, bez względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub adres zamieszkania świadczącego, usługi związane z konkretną nieruchomością zawsze będą opodatkowane w kraju, gdzie jest ona położona. Jeżeli więc usługi wykonywane przez podatnika związane są z nieruchomościami położonymi w Norwegii, nie podlegają one regulacji polskich przepisów z zakresu podatku od towarów i usług. Usługi te zawsze są opodatkowanie w kraju położenia nieruchomości.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, odnosząc przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny do przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego - stwierdza, że stanowisko podatnika wyrażone w rozpatrywanym wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę traci ważność z dniem zmiany przepisów prawa, które były jej przedmiotem.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4, art. 236 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Wnosząc zażalenie podatnik zobowiązany jest uiścić opłatę skarbową w znakach opłaty skarbowej o wartości 5zł, na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.) - część I pkt 1 tabeli, stanowiącej załącznik do ww. ustawy, określającej szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki oraz zwolnienia.