Postanowienie

Działając na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późniejszymi zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oleśnie

stwierdza

że stanowisko Pana ......... zam.... zawarte w piśmie z dnia 28.11.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych i możliwości zaliczenia do kosztów wydatków poniesionych na ulepszenie budynku mieszkalnego wykorzystywanego w części do prowadzenia działalności gospodarczej oraz w części przeznaczonej na wynajem jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28.11.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie wpłynął wniosek Pana ....... o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Jak wynika z treści art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy , udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Niniejsze postanowienie dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oleśnie wyda odrębne postanowienie.

Stan faktyczny, przedstawiony przez Pana ......... w wyżej podanym wniosku przedstawia się następująco.

Pan .......... prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu. Na cele prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał część budynku mieszkalnego. Wartość początkową, dla celów naliczenia odpisów amortyzacyjnych, ustalił na podstawie art.22g ust.10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, że rozszerzył swoją działalność o wynajem lokali, poniósł znaczne wydatki na ulepszenie tego budynku. Ponieważ jest podatnikiem podatku od towarów i usług, obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki na ten cel, gdyż służą one sprzedaży opodatkowanej. Lokale w tym budynku zostały wynajęte firmom prowadzącym działalność gospodarczą.

Zdaniem Pana ........ ustawodawca przewidział, dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych uproszczony sposób ustalenia wartości początkowej nieruchomości mieszkalnej. Uproszczony sposób ustalania wartości początkowej nie przewiduje podwyższenia wartości początkowej środka trwałego o wydatki poniesione na jego ulepszenie. Zatem, podatnik uważa, że wydatki te nie "przepadają" i mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Jako podstawę do wyciagnięcia takiego wniosku podał przepis art.23 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które powiększają wartość tych środków. W tym przypadku nie dochodzi do podwyższenia wartości tych środków, w związku z czym wydatki te będą kosztem w oparciu o art.22 ust.1 ustawy, gdyż zostały poniesione w celu uzyskania przychodu.

W art.22g ust.10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zmianami), zwanej dalej ustawą, zostały zawarte szczególne regulacje dotyczące ustalania wartości początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Podatnik decydując się na ten sposób ustalenia wartości początkowej budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, ustala ją w każdym roku podatkowym jako iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu oraz kwoty 988 złotych. Przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Tak obliczona wartość początkowa środka trwałego, jakim jest budynek mieszkalny (lub jego część), stanowi podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z treścią przepisu art.22n ust.3 wyżej wymienionej ustawy, nie podlegają ewidencji środków trwałych budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art.22g ust.10.

Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła (w myśl art.22. ust.1 ustawy) są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.

Jak wynika z treści wniosku, podatnik poniesione wydatki zakwalifikował jako wydatki na ulepszenie środka trwałego. Przepis art.23 ust.1 pkt 1 lit.c) ustawy mówi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art.22g ust.17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Powołany przepis art.22g ust.17 mówi, że jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust.1, 3 - 9 i 11 - 15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie. Zatem spod tej reguły zostały wyłączone te środki trwałe, których wartość początkowa została ustalona na podstawie art.22g ust.10, tj. przy zastosowaniu metody uproszczonej. Skoro tak, to należy przyjąć, że nakłady poniesione na ulepszenie budynku mieszkalnego, w części dotyczącej powierzchni wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodów i jako takie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów.

Zatem stanowisko zawarte we wniosku podatnika z dnia 28.11.2005 r., w tym zakresie jest prawidłowe.

Pouczenie

Zgodnie z art.14a § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oleśnie w terminie 7 dni od daty jego otrzymania.Zażalenie podlega opłacie skarbowej.