POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 4 w związku z art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 04.10.2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu Skarbowego w dniu 05.10.2005r.).

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż firma dokonuje pewnej części płatności walutowych za pomocą środków pieniężnych w walutach (zgromadzonych na rachunku bankowym) pochodzących z wpłat od jej odbiorców zagranicznych.

Spółka pyta:

Czy podmiot gospodarczy dokonując zapłaty za zobowiązania w walutach obcych - wynikające z dokonanych zakupów towarów handlowych - przy pomocy waluty zakupionej lub otrzymanej jako wpłata za należności w terminie wcześniejszym niż dzień zapłaty, winien rozliczać równocześnie z różnicami kursowymi powstającymi na podstawie art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54 z późn. zm.) koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walutach obcych i w jaki sposób?.

Zdaniem Spółki do rozliczania różnic kursowych odpowiednio zwiększających lub zmniejszających koszty należy stosować przepis art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Jednocześnie obowiązują zapisy art.15 ust.1a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, których stosowanie w ich gramatycznym brzmieniu powoduje, że płacąc walutą otrzymaną jako zapłata za sprzedane towary lub usługi lub zakupioną wcześniej w banku powstaje dodatkowa różnica kursowa od własnych środków pieniężnych. Różnica ta będzie dodatnia i będzie zwiększała koszt, gdy "kurs sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty" będzie wyższy niż "kurs kupna walut z dnia ich otrzymania" albo "kurs sprzedaży z dnia nabycia" będzie ujemna i będzie pomniejszała koszty w sytuacji odwrotnej - co wynika z brzmienia przepisu art. 15 ust. 1a.

Tak ustalona różnica kursowa powoduje, że płacąc za zobowiązania walutowe walutą nabytą w dniu wcześniejszym niż dzień faktycznej zapłaty po kursie niższym niż kurs sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty ponosi się dodatkowe koszty, a płacąc walutą nabytą po wyższym kursie pomniejsza się koszty. W tej sytuacji płacąc walutą otrzymaną lub nabytą taniej zwiększa się koszy, a płacąc walutą otrzymaną lub nabytą drożej zmniejsza się koszty. Jest to odwrotne do sposobu obliczania różnic kursowych podanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Naczelnik Drugiego MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami, uznając za prawidłowe stanowisko Podatnika informuje, co następuje:

W przypadku ponoszenia przez Podatników kosztów wyrażonych w walutach obcych dla określenia związanych z nimi różnic kursowych zastosowanie mają przepisy art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Biorąc pod uwagę w/w przepis należy stwierdzić, iż jeżeli pomiędzy dniem zarachowania kwoty przedmiotowych zobowiązań wyrażonych w walucie obcej a dniem ich zapłaty wystąpią różne kursy walut powstaną po stronie Spółki różnice kursowe (zwiększające lub zmniejszające przedmiotowe koszty) mające wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem organu podatkowego niezależnie od tego w sytuacji gdy spłata zobowiązań wyrażonych w walutach obcych następuje z własnych środków walutowych Podatnika, dochodzi do powstania różnic kursowych (dodatnich lub ujemnych) w trybie art. 15 ust. 1a ustawy o p.d.o.p. zgodnie z którym koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał Podatnik.

Z podatkowymi różnicami kursowymi od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych mamy bowiem generalnie do czynienia w przypadku regulowania zobowiązań wyrażonych w walutach obcych z własnego konta walutowego Podatnika. Różnice kursowe w tym przypadku wynikają z tego, że w chwili, gdy podatnik reguluje zobowiązanie kurs tej waluty jest niższy lub wyższy niż w chwili gdy waluta ta była nabywana lub otrzymywana w rozrachunkach za wykonane świadczenia. Zostanie więc zrealizowana różnica kursowa od własnych środków pieniężnych. Jej wielkość należy ustalić jako różnicę pomiędzy wartością waluty obliczonej przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty zobowiązania a kursem kupna walut z dnia ich otrzymania (jeżeli Podatnik otrzymał je od kontrahenta jako zapłatę należności) albo według kursu sprzedaży z dnia nabycia walut (jeżeli zakupił walutę w banku), ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał Podatnik.

Należy również zauważyć, iż różnice kursowe mające wpływ na koszty podatkowe powstają tylko w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych - mają więc charakter kasowy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo w przypadku dokonywania transakcji będących przedmiotem wniosku rozliczać równocześnie różnice kursowe powstałe na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. z różnicami kursowymi powstałymi na podstawie art. 15 ust. 1a ustawy o .p.d.o.p., a prezentowany przez nią sposób ustalania przedmiotowych różnic jest prawidłowy.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego MUS postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) Tym niemniej z zapisów art. 15 ust. 1a ustawy wynika obowiązek stosowania wyżej opisanego sposobu rozliczania kosztów z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walutach obcych przy zapłacie otrzymanymi (nabytymi) wcześniej walutami za zobowiązania w walutach.