POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 17.06.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 21.06.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie uznania usług świadczonych przez Podatnika na rzecz kontrahenta z Niemiec, polegających na wykonaniu nadbudówki statku z materiałów powierzonych za usługi na ruchomym majątku rzeczowym, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik jest stroną umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym na budowę, wyposażenie i dostawę nadbudówki statku z materiałów powierzonych. Kontrahentem Podatnika jest podmiot, mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy o VAT, który podaje swój numer identyfikacji podatkowej nadany mu dla potrzeb podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim (Niemcy).

Konstrukcja umowy ma charakter wielopodmiotowy. Po stronie zleceniodawcy występuje podmiot prawa niemieckiego z branży stoczniowej. Po stronie zleceniobiorcy występują Podatnicy ? cztery podmioty prawa polskiego, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadające status podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Każdy z podmiotów, występujących w roli zleceniobiorcy, posiada wyodrębniony zakres obowiązków (jest dłużnikiem w zakresie wykonania określonych prac) i otrzymuje odpowiednią część wynagrodzenia (jest wierzycielem, w części odpowiedniej do zakresu obowiązków). Przy czym zleceniodawca technicznie płaci całość wynagrodzenia na rachunek bankowy jednej Spółki (w analizowanej sytuacji ? Wnioskodawcy), na podstawie wystawionych przez nią faktur. Z kolei Spółka (Wnioskodawca) uiszcza odpowiednie części wynagrodzenia pozostałym podmiotom ? zleceniobiorcom. Wypłata odpowiednich części wynagrodzenia z tytułu wykonywania umowy dokonywana przez Spółkę (Wnioskodawcę), na rzecz pozostałych zleceniobiorców jest dokonywana w imieniu i na rachunek zleceniodawcy.

Wynagrodzenie jest elementem stosunku prawnego wynikającego z umowy na dostawę i wyposażenie nadbudówki. Nie jest ono płatne w ramach stosunku prawnego pomiędzy Spółką (Wnioskodawcą), a pozostałymi zleceniobiorcami, w związku z tym zleceniobiorcy ci mają bezpośrednie roszczenie o jego zapłatę do kontrahenta niemieckiego.

W zakres obowiązków Spółki (Wnioskodawcy) wchodzi przekazywanie świadczeń i rozliczanie ich pomiędzy kontrahentem niemieckim a zleceniobiorcami. Taka forma płatności ma na celu jedynie ułatwienie wzajemnych rozliczeń pomiędzy stronami. Zapewnienie przez polskich zleceniobiorców tego sposobu rozliczeń jest atutem ich oferty, bowiem ułatwia rozliczenia dla niemieckiego zleceniodawcy (który dokonuje tylko jednej płatności dla wszystkich podmiotów występujących po stronie zleceniobiorcy, pozostawiając im rozliczenie wynagrodzenia).

Wypłata wynagrodzenia w imieniu zleceniodawcy przez Spółkę (Wnioskodawcę) na rzecz pozostałych zleceniobiorców odbywa się w walucie obcej (euro), zgodnie z ogólnym zezwoleniem dewizowym przewidzianym w § 9 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 września 2002r. w sprawie ogólnych zezwoleń dewizowych (Dz.U. Nr 154, poz. 1273 ze zm.), które stanowi, iż zezwala się na dokonywanie w kraju, między rezydentami, rozliczeń w walutach obcych uzyskanych przez rezydenta od nierezydenta, w celu pokrywania w jego imieniu lub na jego rachunek zobowiązań wobec rezydentów, lub w złotych polskich ? w przypadku, kiedy wszyscy zleceniobiorcy ustalą, że Spółka (Wnioskodawca) zabezpieczy kurs waluty dla poszczególnych wpływów poprzez zawarcie z bankiem transakcji terminowych typu forward na sprzedaż danego wpływu od kontrahenta, po z góry ustalonym kursie.

Materiały do wykonania nadbudówki (głównie blachy stalowe i wyposażenie) dostarcza zleceniodawca. Stanowią one własność zleceniodawcy przez cały czas wykonywania prac, a po ich uszlachetnieniu poprzez wybudowanie z nich nadbudówki zostają wywiezione na terytorium Niemiec. Nadbudówka jest również własnością zleceniodawcy ? kontrahenta z Niemiec.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy prace polegające na wykonywaniu i wyposażaniu statków lub ich elementów, wykonywane ?fizycznie? na terytorium kraju, z materiałów powierzonych Podatnikowi przez podmiot z siedzibą na terytorium innego państwa członkowskiego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o VAT stanowią prace na ruchomym majątku rzeczowym w rozumieniu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

Zdaniem Podatnika prace wykonywane przez każdego ze zleceniobiorców, odpowiadają pojęciu prac na ruchomym majątku rzeczowym.

Towary przekazywane przez zleceniodawcę niemieckiego, w postaci blach i wyposażenia, nie są nieruchomościami, czy też budowlami trwale związanymi z gruntem, lecz mają charakter rzeczy ruchomych z uwagi na swój materialny substrat. W konsekwencji można je uznać za ruchomy majątek rzeczowy.

Z kolei prace związane z budową, wyposażeniem statków i ich elementów (przykładowo nadbudówek) mają charakter uszlachetniania, zwiększającego wartość powierzonego przez usługodawcę towaru. Wynagrodzenie Podatników ? zleceniobiorców jest świadczeniem z tytułu usług wykonywanych na powierzonym ruchomym majątku rzeczowym.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności podlegających opodatkowaniu. W przypadku kwalifikacji czynności jako dostawy towarów lub świadczenia usług należy uwzględnić przede wszystkim informacje wynikające z klasyfikacji statystycznych (art. 2 pkt 6, art. 8 ust. 1 i 3) oraz zapisy zawarte w umowie, na podstawie której czynności te są wykonywane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik (wraz z innymi zleceniobiorcami ? zgodnie z zawartą umową z kontrahentem niemieckim) wykonuje nadbudówki statku, przy czym wyroby te zawierają w sobie udział materiałów (przede wszystkim blachy stalowe i wyposażenie) powierzonych przez niemieckiego kontrahenta. Przedmiotowe wyroby są następnie dostarczane do kontrahenta niemieckiego, który podał dla tej czynności swój numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec.

Podatnik nie wytwarza więc nowego produktu wyłącznie z materiałów własnych, albo w odwrotnej sytuacji ? wyłącznie z materiałów powierzonych przez kontrahenta ? zleceniodawcę.

Przedstawiony przez Podatnika stan faktyczny wymaga zatem, aby wyjaśnić wskazane w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, pojęcie ?usług na ruchomym majątku rzeczowym?, które nie zostały zdefiniowane w cyt. ustawie.

W związku z tym termin ten należy interpretować w oparciu o wykładnię językową, jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik produkuje wyroby (nadbudówki statku), przy czym materiały używane do ich wykonania (przede wszystkim blachy stalowe i wyposażenie), zostały powierzone przez kontrahenta.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że Podatnik w przedmiotowym stanie faktycznym wykonuje usługę na ruchomym majątku rzeczowym, o której mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

Tut. Organ jednocześnie zaznacza, iż dokonując interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie nie dokonywał oceny załączonej przez Podatnika do wniosku umowy.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.