P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.)Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 20.12.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości wspólnego rozliczenia podatnika z współmałżonkiem oraz odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków rehabilitacyjnych związanych z zakupem lekarstw oraz wydatków poniesionych na używanie własnego samochodu osobowego do przewozów na zabiegi rehabilitacyjne w limicie kwotowym określonym ustawą:

1. jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości wspólnego opodatkowania podatnika z małżonkiem oraz w części dotyczącej odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na używanie samochodu osobowego do przewozów podatnika i jego żony na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, odrębnie przez podatnika i współmałżonka,
2. jest nieprawidłowe w części dotyczącej odliczenia wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lekarstw przed uzyskaniem orzeczenia o niepełnosprawności.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 23.12.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie:

1. możliwości wspólnego rozliczenia podatnika z małżonkiem oraz odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków z tytułu używania samochodu osobowego do potrzeb związanych z dojazdami na niezbędne zabiegi leczniczo rehabilitacyjne, odrębnie przez podatnika i małżonka,
2. odliczenia od dochodu wydatków rehabilitacyjnych poniesionych na zakup lekarstw przed uzyskaniem orzeczenia o niepełnosprawności.

W sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.
Jak stanowi art.14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
Podatnik i jego żona są małżeństwem od kilku lat - posiadają wspólność majątkowa, nie mają do nich zastosowania przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zarówno podatnik jak i współmałżonek posiadają orzeczenia lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy.
W lutym 2005 r. podatnik przebył zawał serca i w związku z przebytą chorobą w marcu 2005 r. poniósł znaczne wydatki na leczenie, tj. zakup lekarstw. Natomiast orzeczenie o niepełnosprawności podatnika zostało wydane przez ZUS w dniu 10.05.2005 r.. Podatnik posiada własny samochód osobowy, którym dojeżdża na konieczne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne jak również ponosi wydatki na używanie samochodu dla potrzeb związanych z rehabilitacją współmałżonka, który jest na utrzymaniu podatnika ? dochody współmałżonka w 2005 roku nie przekroczyły kwoty 9.120 zł.

Pytanie i stanowisko podatnika:

1. Czy podatnik może złożyć wspólne zeznanie podatkowe wraz z małżonkiem oraz odliczyć odrębnie od dochodów swoich i odrębnie od dochodów współmałżonka wydatki z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z dojazdem na niezbędne zabiegi leczniczo rehabilitacyjne?
2. Czy wnioskodawca może odliczyć w zeznaniu podatkowym za rok 2005 wydatki rehabilitacyjne poniesione na zakup lekarstw przed uzyskaniem orzeczenia o niepełnosprawności ?

Zdaniem podatnika, który pozostaje w związku małżeńskim od 1961 roku może złożyć wspólne zeznanie podatkowe z małżonkiem za 2005 rok, gdyż istnieje między nimi wspólność majątkowa oraz żaden z małżonków nie podlega przepisom ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym . Podatnik i współmałżonek mogą odliczyć od swoich dochodów wydatki rehabilitacyjne poniesione na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo ? rehabilitacyjne swoje i współmałżonka.
Ponadto zdaniem podatnika w zeznaniu za rok 2005 może odliczyć wydatki na zakup lekarstw dokonanych w marcu 2005 roku, tj. przed uzyskaniem orzeczenia o niepełnosprawności.

Dokonując oceny stanu faktycznego w świetle obowiązujących przepisów, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie informuje, iż zgodnie z art.6 ust.2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm./ małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być z zastrzeżeniem ust.8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu podatkowym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art.9 ust.1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 /m.in. wydatki rehabilitacyjne/. W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów/ przychodów/ opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art.6 ust.8 w/w ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust.2 nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art.30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację ? podatnik może złożyć wraz z małżonkiem wspólne zeznanie podatkowe za 2005 rok.

W myśl postanowień art.26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku ? z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 - po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.Na podstawie art.26 ust.7d ustawy, za osobę niepełnosprawną uważa się osobę posiadającą :

1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia.

Za podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne uważa się osobę utrzymującą następujące osoby niepełnosprawne : współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe ? jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł/ art.26 ust.7e/.

Zgodnie z art.26 ust.7f ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   b) znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy albo
   b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Na podstawie przedłożonych dokumentów ustalono następujący stan faktyczny: : w dniu 10.05.2005 r. podatnik uzyskał orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o uznaniu go za osobę całkowicie niezdolną do pracy .Ponadto przedłożono orzeczenie ZUS wydane w dniu 06 sierpnia 2004 r. o całkowitej niezdolności do pracy współmałżonka. W roku 2005 poniesione zostały wydatki na używanie samochodu osobowego ,. stanowiącego własność podatnika dla potrzeb związanych z jego dojazdami na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne oraz współmałżonka / II grupa inwalidzka/.
Wśród wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z art.26 ust.7a pkt 14 cytowanej ustawy uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność / współwłasność / osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne ? w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W świetle przywołanego powyżej stanu prawnego - zarówno podatnik i współmałżonek spełniają wymogi dotyczące odliczenia ulg rehabilitacyjnych związanych z używaniem własnego samochodu na konieczne dojazdy na zabiegi leczniczo ? rehabilitacyjne i w związku z tym podlegają odliczeniu od dochodu za 2005 rok w granicach obowiązującego limitu na każdego z podatników będących osobami niepełnosprawnymi z orzeczoną II grupą inwalidztwa . Odliczenie to nie może przekroczyć kwoty 2.280 zł od dochodu podatnika i 2.280 zł od dochodów współmałżonka.
Ponadto zgodnie z art.26 ust.7 a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu uważa się wydatki poniesione na leki ? w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwota odpowiadającą 20 % najniższego wynagrodzenia za pracę / za 2005 rok ? powyżej 100 zł miesięcznie/, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki / stale lub czasowo/.

Podstawę odliczenia wydatków poniesionych na zakup lekarstw stanowią dokumenty stwierdzające ich poniesienie / art.26 ust.7c/ np. rachunek wystawiony przez aptekę lub dowód wpłaty, z których powinno jednoznacznie wynikać, kto jest sprzedającym lek, w jakim dniu m-ca nastąpiła sprzedaż oraz dla kogo jest lek przeznaczony oraz orzeczenie o niepełnosprawności / art.26 pkt 7 d/.
Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku ? wydatek na zakup leków został poniesiony przed uzyskaniem orzeczenia o niepełnosprawności - oraz przepisy art.26 ust.7a pkt 12 - stanowisko podatnika w tej spawie jest nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż w momencie ich poniesienia podatnik nie posiadał orzeczenia o niepełnosprawności. Natomiast wydatki poniesione na zakup lekarstw po uzyskaniu orzeczenia o niepełnosprawności spełniają wymogi ulgi rehabilitacyjnej.

Wydatki rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane / dofinansowane/ ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane / dofinansowane/ z tych funduszy, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną / dofinansowaną/ z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Reasumując brak jest podstaw prawnych do skorzystania z ulgi podatkowej na zakup lekarstw dla osoby nie mającej orzeczenia o niepełnosprawności, gdyż wymogi ustawowe uprawniające do skorzystania z przedmiotowej ulgi nie zostały spełnione.
Natomiast w ocenie organu podatkowego małżonkowie mają prawa do złożenia wspólnego rozliczenia podatkowego za rok 2005 oraz odliczenia wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego - stanowiącego własność podatnika ? z tytułu wydatków poniesionych na dojazd na konieczne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne ? odrębnie przez podatnika i współmałżonka.
Zgodnie z art.14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w 2005 roku.

Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia, .Stronie przysługuje na podstawie art.236 § 2 pkt.1 Ordynacji podatkowej prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 7 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej w znakach skarbowych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej (Dz U. z 2004r. Nr 253 poz. 2532 ze zm.).