Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W dniu 12 grudnia 2005 r., Podatnik złożył w tutejszym urzędzie wniosek o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w zakresie zaliczenia kosztów eksploatacji budynku w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Przedstawiono stan faktyczny, z którego wynika, że podatnik prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą i na potrzeby tej działalności wybudował budynek użytkowy, który został oddany do użytkowania w październiku 2005 r. Budowa tego budynku została rozpoczęta w trakcie trwania związku małżeńskiego (ustawowa wspólność majątkowa). Natomiast w marcu 2005 r. pomiędzy małżonkami został orzeczony rozwód.

Zapytanie dotyczy możliwości zaliczenia całości kosztów eksploatacji budynku w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik opisując powyższe formułuje stanowisko, że jest zmuszony ponosić w całości koszty eksploatacji wyżej opisanego budynku, w związku z faktem prowadzenia tam własnej działalności gospodarczej i uzyskiwaniem z tego tytułu przychodów.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii znaczenie ma interpretacja przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.).

Przepis ten wskazuje, że „kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

W sytuacji Pana wszelkie koszty ponoszone przez niego na utrzymanie budynku, tj. wydatki związane z bieżącą eksploatacją pomieszczeń dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, można uznać za koszt uzyskania przychodów. Należy przy tym pamiętać, iż pomiędzy poniesionymi wydatkami, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesione wydatki mają wpływ na powstanie przychodów.

W świetle powyższego do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć poniesione przez siebie wydatki (odpowiednio udokumentowane) faktycznie poniesione w związku z eksploatacją wyżej opisanego lokalu użytkowego.

Wobec stwierdzenia zgodności stanowiska podatnika z istniejącym stanem prawnym na dzień wydania postanowienia, postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja powyższa nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej).