Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.01.2006 r. (data wpływu – 25.01.2006 r.) uzupełnionego pismami z dnia 14.02.2006 r. i z dnia 08.03.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dot. prawa do odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2005 r. wydatku poniesionego na zakup wyrobu profilaktyczno-rehabilitacyjnego stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego we wniosku z dnia 20.01.2006 r. (data wpływu – 25.01.2006 r.) uzupełnionego pismami z dnia 14.02.2006 r. i z dnia 08.03.2006 r. wynika, iż podatniczka jest osobą niepełnosprawną. Przyczyną niepełnosprawności są schorzenia reumatyczne. Choroba ta wymaga częstych zabiegów fizjoterapeutycznych. W związku z powyższym podatniczka zakupiła komplet pościeli rehabilitacyjnej w skład której wchodzi materac rehabilitacyjny, kołdra i poduszka.

Strona podnosi, iż zakupiona pościel jest niezbędna do leczenia jej schorzeń reumatycznych. Dzięki niej znacznie poprawił się stan zdrowia dlatego też pościel rehabilitacyjna jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania.Podatniczka uważa, iż jako osoba niepełnosprawna powinna skorzystać z odliczenia tego zakupu w zeznaniu podatkowym za rok 2005.

Do wniosku dołączono orzeczenie o stopniu niepełnosprawności oraz fakturę VAT z 2005 roku potwierdzająca zakup wyrobów profilaktyczno-leczniczych.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2005r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 - 30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy podatkowej jako jeden z rodzajów wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6, ustawodawca wymienił wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.Analizując powyższe przepisy trzeba mieć na uwadze, iż ulgi podatkowe – jako wyłom w zasadzie powszechności opodatkowania – stosowane mogą być jedynie w przypadku zaistnienia przesłanek ściśle prawem określonych, przy czym nie jest dopuszczalna rozszerzająca interpretacja tychże przesłanek. Ponadto zaznaczenia wymaga, iż to na podatniku w całości spoczywa ciężar wiarygodnego wykazania, że w jego przypadku spełnione zostały warunki uprawniające do skorzystania z ulgi podatkowej.

Z brzmienia przytoczonego art. 26 ust. 7a pkt 3 wynika, że aby zakupiony sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne mogły stanowić podstawę do dokonania odliczenia podatkowego, przedmioty te powinno charakteryzować ich indywidualne przeznaczenie i niezbędność w rehabilitacji danego rodzaju niepełnosprawności oraz zdolność do ułatwiania czynności życiowych, których utrudnienie wynika z niepełnosprawności. Pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu a rodzajem niepełnosprawności winien zatem zachodzić ścisły związek wskazujący na niezbędność danego wyrobu w procesie terapeutycznym i rehabilitacyjnym. Podkreślić przy tym należy, iż wyłączenie w omawianym przepisie sprzętu gospodarstwa domowego (bezsprzecznie ułatwiającego wykonywanie licznych czynności życiowych) z kategorii wyrobów, których zakup uprawnia do ulgi podatkowej, jednoznacznie potwierdza, że nie stanowi podstawy dla odliczenia podatkowego nabycie przedmiotów powszechnego użytku, ze swej istoty ogólnodostępnych do zwykłego wykorzystania przez różne osoby niezależnie od faktu ich ewentualnej niepełnosprawności.

Nie kwestionowanym jest, że zakupiony wyrób profilaktyczno-rehabilitacyjny składający się z materaca, kołdry i poduszki poprawia samopoczucie, tym samym, ogólny stan zdrowia jednakże nie mieści się w dyspozycji przepisu art. art. 26 ust. 7a pkt 3, ponieważ wyrób ten nie są sprzętem, urządzeniem czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji bądź ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż wydatek poniesiony na zakup wyrobu profilaktyczno-rehabilitacyjnego nie podlega odliczeniu od dochodu na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od fizycznych, a zatem stanowisko podatniczki nie jest prawidłowe.