Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26.04.2006 r. (data wpływu) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomsku z dnia 19.04.2006 r. Nr I/415/Z-19/06, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zmienia postanowienie organu pierwszej instancji, uznając stanowisko podatnika za prawidłowe.

W dniu 20.03.2006 r. do Urzędu Skarbowego w Radomsku, w trybie art. 14a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, wpłynął Pana wniosek o udzielenie interpretacji dotyczącej zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w marcu 2005 r. przebywał Pan w szpitalu ze względu na zły stan zdrowia. Z uwagi na Pana chorobę Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych udzielił Panu pomocy, przyznając zapomogę losową w wysokości 200,00 zł. Dnia 28.02.2006 r. otrzymał Pan od Związku PIT-8C, w którym wykazano przychód z tytułu otrzymanej zapomogi losowej.

Powołując się na przepis art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza Pan, że nie powinien otrzymać PIT-8C.

Postanowieniem z dnia 19.04.2006 r. Nr I/415/Z-19/06, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radomsku nie podzielił Pana stanowiska przedstawionego we wniosku o interpretację.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem w dniu 26.04.2006 r. złożył Pan zażalenie, w którym precyzuje okoliczności przyznania przedmiotowej zapomogi.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po przeanalizowaniu postawionych w zażaleniu zarzutów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje.

Zgodnie z zapisem art. 14b § 5 pkt 1) ustawy Ordynacja podatkowa, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.

Punktem wyjścia dla rozważań zmierzających do podjęcia rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi analiza treści art. 21 ust. 1 pkt 26) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2004 r. Na podstawie tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł (z zastrzeżeniem pkt 40 i 79).
Należy przy tym zauważyć, iż cechą charakterystyczną zapomogi jest fakt, że jest to świadczenie jednorazowe, mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z różnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej, a podstawą do zastosowania zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie faktu wystąpienia określonego zdarzenia. Zapis art. 21 ust. 1 pkt 26) ustawy precyzuje, że ze zwolnienia od podatku dochodowego korzysta tylko zapomoga wypłacona w związku z zaistnieniem wskazanych sytuacji, tj.:

- indywidualnego zdarzenia losowego,

- klęski żywiołowej,

- długotrwałej choroby,

- śmierci.

Jednocześnie ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "zdarzenie losowe", ale zgodnie ze znaczeniem, jakie ma ono w języku potocznym jest to zdarzenie nieprzewidywalne, niezależne od woli człowieka, nie do uniknięcia mimo zachowania należytej staranności.

Przez "klęskę żywiołową" przyjąć z kolei należy zdarzenie spowodowane niszczycielskim działaniem sił przyrody, jak powodzie, huragany, ulewne deszcze, uderzenia piorunów, gradobicie itp.
Zaś przez "długotrwałą chorobę" należy rozumieć chorobę, która wymaga długotrwałego leczenia, w tym choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.W świetle powyższego, ze zwolnienia od podatku korzysta tylko zapomoga wypłacona w związku z zaistnieniem sytuacji określonych powyżej. Natomiast jeżeli świadczenie zostanie przekazane na skutek innych zdarzeń (np. trudnej sytuacji materialnej), wówczas stanowi przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie płatnik winien wówczas wykazać zapomogę podlegającą opodatkowaniu w deklaracji PIT-8C, którą ma obowiązek przekazać, do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 42a ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przedstawiony przez Pana we wniosku z dnia 20.03.2006 r. stan faktyczny wskazuje, iż przedmiotowa zapomoga została Panu udzielona z tytułu - jak Pan wskazał - "pobytu w szpitalu". Z uwagi na tak przedstawione wyjaśnienie stanu faktycznego organ podatkowy pierwszej instancji, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznał, iż w takiej sytuacji zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanej kwoty zapomogi nie przysługuje.

O zmianie stanowiska organów podatkowych w przedmiotowej sprawie zadecydowały opisane szczegółowo w rozpatrywanym zażaleniu okoliczności Pana pobytu w szpitalu oraz powody wystąpienia o przyznanie przedmiotowej zapomogi.
Nie ulega wątpliwości, że nieszczęśliwy upadek jako indywidualne zdarzenie losowe oraz ujawnione w jego konsekwencji choroby (cukrzyca, niewydolność krążenia, nadciśnienie) stanowią przesłankę do zaklasyfikowania przyznanej w związku z zaistnieniem tych zdarzeń zapomogi, jako zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 21 ust. 1 pkt 26) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W świetle powyższego, Pana zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomsku z dnia 19.04.2006 r. Nr I/415/Z-19/06, zasługuje na uwzględnienie.