POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2006r., w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 18 kwietnia 2006r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny:

Spółka zamierza dokonywać dostaw (sprzedaży) kart pre-paid, które zostały wcześniej zakupione u jednego z polskich operatorów telefonii cyfrowej na terenie Polski, na rzecz kontrahenta z terenu państwa trzeciego.

Na tle tych okoliczności sformułowano pytanie:

• Czy przedmiotowa sprzedaż stanowić będzie eksport towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 ust. 8 lit. a ustawy o VAT i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 0%, czy też należy ją traktować jako świadczenie usług ?
  
  

Stanowisko Spółki

Zdaniem Spółki przedmiotowa sprzedaż stanowić będzie dostawę towarów , a stąd że sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta z terenu państwa trzeciego, do którego towar byłby wysyłany stanowiłby eksport towarów i jako taki byłby opodatkowany u Spółki stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego informuje co następuje:

W opinii tut. organu podatkowego Spółka dokonując sprzedaży kart pre-paid polskiego operatora sieci komórkowej będzie pośredniczyła przy świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Usługi te świadczone będą przy pomocy kart telefonicznych uprawniających do korzystania z usług telekomunikacyjnych w systemie przedpłaconym.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Natomiast w myśl art. 27 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na podstawie art. 27 ust. 3 ustawy o VAT przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2. reklamy;
3. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4. bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7. telekomunikacyjnych;
8. nadawczych radiowych i telewizyjnych;
9. elektronicznych;
10. polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;
12. polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;
13. przesyłowych:

1. gazu w systemie gazowym,
2. nergii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;

14. bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13.

Mając na uwadze powyższe w sytuacji, gdy Spółka będzie pośredniczyła w świadczeniu usług telekomunikacyjnych, wykonywanych przy pomocy kart pre-paid przez polskiego operatora sieci komórkowej, na rzecz podmiotu z kraju trzeciego to miejscem świadczenia tychże usług będzie miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. W konsekwencji sprzedaż kart -pre paid na rzecz kontrahenta z kraju trzeciego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również, iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.