Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. )

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 11.04.2006 r. przez Pana reprezentowanego przez ) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim Nr z dnia w sprawie wyjaśnienia wątpliwości co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

utrzymuje w mocy postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji i zażalenie oddala.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 13.06.2005 r. Pan wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. W złożonym wniosku w/w wskazał, że w dniach 30stycznia i 2 marca 2004 r. na konto strony wpłynęła z Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim łącznie kwota 49.560,00 zł.

Podatnik złożył zapytanie, czy kwota ta - jako przekazana bez Jego winy - stanowi zaległość podatkową w rozumieniu art. 51 lub 52 Ordynacji podatkowej? W ocenie podatnika - z uwagi na treść art. 52 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej- przedmiotowa kwota nie stanowi zaległości podatkowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim - po rozpatrzeniu w/w wniosku- postanowieniem Nr z dnia stwierdził, że stanowisko w nim przedstawione nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia złożonego pismem z dnia uchylił w całości zaskarżone postanowienie z dnia i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ podatkowy pierwszej instancji.

Po ponownym rozpatrzeniu w/w sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim dnia wydał postanowienie nr w którym stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku strony jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Na to postanowienie strona pismem z dnia złożył zażalenie zarzucając organowi podatkowemu pierwszej instancji m.in. pominięcie faktu, iż zwrot kwoty podatku na rzecz podatnika nastąpił nie z Jego winy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku - rozpatrując sprawę w postępowaniu zażaleniowym - nie znalazł uzasadnienia do uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Jak wynika z akt sprawy oraz wyjaśnień organu podatkowego pierwszej instancji Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim decyzją Nr z dnia określił Panu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 171.845,10 zł, ustalając jednocześnie zaległość w w/w podatku w kwocie 72.040,80 zł. Wysokość zaległości ustalono jako różnicę miedzy podatkiem określonym w wysokości 171.845,10 zł a kwotą podatku wykazanego w zeznaniu podatkowym PIT-36 za 2001 r. w wysokości 99.804,30 zł. Dokonując przypisu w/w różnicy nie uwzględniono złożonej w dniu 17.09.2002 r. korekty zaznania podatkowego PIT-36 wykazującej podatek należny w wysokości 49.242,30 zł. Po dokonaniu przez podatnika korekty zeznania za 2001 r. zaległość podatkowa wzrosła do kwoty 122.602,80 zł. W związku z faktem stwierdzenia zaniżonego przypisu po dniu 30.01.2004 r. tj. po dacie zwrotu nadpłaty wynikającej z decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim z dnia Nr określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. - kwota 50.562,00 zł (różnica wynikająca ze skorygowania deklaracji PIT-36 za 2001 r.)- stała się zaległością podatkową. W dniu 29.09.2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim dokonał odpisu kwoty 4.088,00 zł wynikającej ze zmniejszenia zobowiązania podatkowego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku decyzją z dnia Nr. Następnie w dniu 22.10.2004 r. organ podatkowy dokonał przeksięgowania niesłusznie pobranych odsetek w kwocie 5.302,60 zł. Kolejnych przeksięgowań na karcie kontowej dokonano w dniu 19.05.2005 r. w kwocie 11.050,10 zł tytułem nadpłat wynikających ze złożonych w dniu 16.05.2005 r. korekt deklaracji PIT-4 za miesiące 02,03,04/2004 r.

Po dokonaniu w/w operacji do zapłaty pozostała zatem kwota 30.121,20 zł.

Zaległością podatkową w myśl art. 51 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej jest podatek nie zapłacony w terminie a także niezapłacona w terminie zaliczka na podatek oraz rata podatku. Zgodnie natomiast z art. 52 § 1 pkt 2 w/w ustawy na równi z zaległością podatkowa traktuje się także zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wskaże że nie nastąpiło to z jego winy. Na równi z zaległością podatkową traktuje się również zgodnie z brzmieniem przepisów art. 52 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej nadpłatę której zwrotu organ podatkowy dokonał nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej. Do powstania zaległości podatkowej może zatem dojść w wyniku niezapłacenia w terminie zobowiązania podatkowego prawidłowo ustalonego przez podatnika lub też uiszczenia go w nieprawidłowo ustalonej wysokości. Niewłaściwe ukształtowanie treści zobowiązania podatkowego może się wyrażać zarówno w zaniżeniu wysokości należności podatkowej jak również otrzymaniu nienależnej lub wyższej od należnej nadpłaty. W przypadku gdy doprowadzi to do otrzymania przez podatnika świadczeń ze strony organu podatkowego, zwrot tych świadczeń ma tego samego rodzaju konsekwencje co niezapłacony w terminie podatek. W gruncie rzeczy bowiem w obu tych przypadkach następuje niewłaściwe ukształtowanie treści zobowiązaniowego stosunku prawnego, podatnik zaś dysponuje "publicznymi środkami pieniężnymi".

W złożonym zażaleniu strona podnosi również iż organ podatkowy pierwszej instancji naruszył ogólne zasady postępowania administracyjnego oraz przepisy Ordynacji podatkowej wskazujące na konstrukcję postanowienia oraz decyzji administracyjnej.

W odpowiedzi na te zarzuty Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku stwierdza, iż postępowanie w niniejszej sprawie zostało przeprowadzone rzetelnie z poszanowaniem zasad pogłębiania zaufania do organów podatkowych oraz prawdy obiektywnej. Wskazać ponadto należy, że wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim rozstrzygnięcie zawiera wszystkie wymagane prawem elementy.

Niniejsza sprawa sprowadza się do oceny czy kwota zwrócona podatnikowi przez organ podatkowy pierwszej instancji jest niesłusznie dokonanym zwrotem podatku czy też kwotą nienależnie zwróconej nadpłaty traktowaną na równi z zaległością podatkową. W ocenie organów podatkowych pierwszej oraz drugiej instancji kwota zwrócona stronie - jest kwotą nienależnie zwróconej nadpłaty i w związku z tym winna być traktowana jako zaległość podatkowa w myśl w/w przepisów Ordynacji podatkowej.

Wobec powyższych faktów, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku postanowił jak w sentencji.