POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kamienna Górze stwierdza, że stanowisko Sp. z o. o., przedstawione we wniosku z dnia 05 kwietnia 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ograniczenia procentowego zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych dla podmiotu działającego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia poniżej 40 etatów uprawniających do całkowitego zwolnienia podatkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 kwietnia 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kamienna Górze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnik działa na podstawie zezwolenia z dnia 30 listopada 2000 r. na terenie Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości. W pkt 2 zezwolenia ustalono docelowo do 31 grudnia 2002 r. zatrudnienie przez firmę 40 pełnych etatów. Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się w oparciu o ust. 3 lub 4 tj. deklarując wymaganą wysokość nakładów inwestycyjnych lub utrzymując wymaganą liczbę zatrudnionych pełnych etatów. W oparciu o ust. 2 podmiot dokonuje wyboru jednej z podstaw zwolnienia i o wybranej podstawie zawiadamia niezwłocznie wydającego zezwolenie oraz Urząd Skarbowy w sprawach podatku dochodowego. Wybrana podstawa zwolnienia nie może być zmieniona w ciągu roku podatkowego. Ponadto w ust. 4 określono, że zwolnienie od podatku dochodowego wynosi 25% dochodu na każdych dziesięciu pracowników zatrudnionych przez podmiot, jednakże zwolnienie nie może wynieść mniej niż 25% i nie więcej niż 100% miesięcznego dochodu. Działając w oparciu o powyższe akty prawne i stosowne zezwolenia podmiot corocznie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym ze względu na zatrudnienie, składając do Urzędu Skarbowego stosowne pisma. Przy zatrudnieniu co najmniej 40 pełnych etatów korzysta ze zwolnienia w 100%.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik zwrócił się z zapytaniem: Czy spółka w momencie zatrudnienia mniej niż 40 pełnych etatów straci całkowicie prawo do zwolnienia w podatku dochodowym czy nastąpi ograniczenie zakresu zwolnienia do wysokości 25%.

Wnioskodawca uważa, że w oparciu o ust. 4 w momencie zatrudnienia mniej niż 40 pełnych etatów zakres zwolnienia w podatku dochodowym ma charakter ograniczony. Nie traci wówczas prawa do zwolnienia przy czym nie może zatrudnić mniej niż 10 pełnych etatów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w roku 2000 dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa. Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 600) przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych o których mowa w powołanym art. 12 ustawy w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1) w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5;

2) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą w rozumieniu ust. 5.

Szczegółowy zakres zwolnień i preferencji dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na terenie strefy określa nie ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych a wydane na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy rozporządzenie wykonawcze. W przypadku Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 09 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Kamiennej Górze. Zgodnie z § 5 ust. 4 wymienionego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym w roku 2000 tj. w dacie uzyskania zezwolenia na działanie w strefie zwolnienie od podatku dochodowego wynosi 25% dochodu na każdych dziesięciu pracowników zatrudnionych przez podmiot, jednakże zwolnienie to nie może wynieść mniej niż 25% i nie więcej niż 100% miesięcznego dochodu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że obecnie spółka zatrudnia 40 pracowników zatrudnionych na pełnych etatach i korzysta z całkowitego zwolnienia w podatku dochodowym. Zmniejszenie zatrudnienia poniżej tej liczby spowoduje obniżenie zwolnienia nie spowoduje jednak całkowitej utraty zwolnienia podatkowego. Utrata zwolnienia nastąpi wówczas gdy spółka zmniejszy zatrudnienie poniżej 10 pracowników.

Biorąc powyższe pod uwagę postanowiono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.