P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Śródmieście działając na podstawie art. 216, art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 1.02.2006 r. (data wpływu do tut. Organu podatkowego 3.02.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 1.03.2006 r. (data wpływu do tut. Organu 3.03.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Podatnik zwrócił się do tut. Organu pismem z dnia 1.02.2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Podatnik wraz z żoną jest współwłaścicielem budynku zakwalifikowanego wg Klasyfikacji Środków Trwałych pod symbolem 10 - budynki niemieszkalne.
Przedmiotowy budynek został przez Podatnika wybudowany - wytworzony we własnym zakresie. Podatnik zaznacza, że nie jest w stanie odtworzyć kosztów wytworzenia budynku.
Podatnik wraz z małżonką wynajmują budynek w całości zarówno na cele mieszkalne jak i niemieszkalne a dochody z najmu opodatkowane są u obojga małżonków.
Budynek został oddany do użytkowania w dniu 29.03.2004 r. a wprowadzony przez Podatnika do ewidencji środków trwałych w grudniu 2005 r.
W związku z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik pyta:
1) Według jakiej stawki należy amortyzować budynek, którego jest współwłaścicielem.
2) Jak ustalić wartość początkową wybudowanego budynku.
3) W jakiej proporcji małżonkowie winni dokonywać odpisów amortyzacyjnych i czy jeden małżonek może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od całości budynku.
4) Czy wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych po miesiącu, w którym budynek oddano do użytkowania stanowi ujawnienie środka trwałego.
1) Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j - 22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiący załącznik nr 1 do ustawy opodatku dochodowym od osób fizycznych, przewiduje dla budynków niemieszkalnych osymbolu 10 wg Klasyfikacji Środków Trwałych roczną stawkę amortyzacyjną wwysokości 2,5%.
Tak więc w przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym Podatnik ma prawo doamortyzowania budynku wg rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.
2) Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.
Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika - art. 22g ust. 9 ustawy. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, jeżeli Podatnik nie jest w stanie odtworzyć kosztów wytworzenia budynku to wartość początkową wybudowanego budynku winien określić biegły powołany przez Podatnika.
Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym art. 22g ust. 11 ustawy nie będzie miał zastosowania gdyż wynajmowany przez Podatnika wraz z małżonką budynek stanowi wspólność majątkową małżonków i żadne z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej przy wykorzystaniu budynku.
W związku z powyższym dla określenia w jakiej proporcji każdy z małżonków winien dokonywać odpisów amortyzacyjnych należy odnieść się do ogólnych zasad określających sposób dokonywania podziału między małżonków przychodów i kosztów z najmu, zawartych w art. 8 ustawy.
Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, zawarte w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy zasady podziałumiędzy małżonków przychodów i kosztów uzyskania przychodów, znajdują równieżzastosowanie do uzyskiwanych przez małżonków, między którymi istnieje wspólnośćmajątkowa, przychodów z najmu.
Z artykułu 8 ust. 1 i 2 ustawy wynika, iż w takim przypadku, z braku przeciwnego dowodu, przyjmuje się, że prawo do udziału małżonków w przychodach i kosztach jest równe.
Mając na uwadze powyższe, uznać należy, iż małżonkom uzyskującym przychody z najmu budynku stanowiącego wspólność majątkową przysługuje prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w takiej samej wysokości.
Dlatego też każdy z małżonków winien dokonywać odpisów amortyzacyjnych odpołowy wartości początkowej budynku.
Tym samym, jeżeli małżonkowie oboje opodatkowują przychody z najmu budynku stanowiącego współwłasność małżonków, to jeden małżonek nie ma prawa do zaliczania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych przypadających na cały budynek.
4) Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składniki majątku, o których mowa w art. 22a - 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.
Późniejszy terminwprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22hpkt 4.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego budynek został przekazany do użytkowania w marcu 2004 r. a wprowadzony został do ewidencji środków trwałych terminie późniejszym tj. w grudniu 2005 r.
W związku z powyższym wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych dopiero w grudniu 2005 r. uznać należy za ujawnienie środka trwałego w rozumieniu cytowanego wyżej art. 22d ust. 2 ustawy.
Konsekwencją powyższego będzie prawo do dokonywania przez Podatnika odpisówamortyzacyjnych dopiero począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którymbudynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a więc od miesiąca stycznia2006 r. co wynika z art. 22h ust. 1 pkt 4 ustawy.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
POUCZENIE:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Śródmieście w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.