DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt. 1 w związku z art. 233 §1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz.U. Z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia złożonego przez Stowarzyszenie Przewoźników ".... TAXI" na postanowienie nr: 1434/PV/443-31A/05/BO z dnia 18.04.2005 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga, wydane w trybie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 16.02.2005 r. Strona zwróciła się z prośbą o udzielenie informacji o sposobie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Jak wynika z akt sprawy taksówkarze współpracujący ze stowarzyszeniem w zależności od formy opodatkowania obciążają jednostkę macierzystą stosując odpowiednio stawki 7% i 3% lub stosując zwolnienie od podatku od towarów i usług. Na podstawie tych faktur Stowarzyszenie zamierza wystawiać faktury klientom korzystającym z przewozów taksówkowych z zastosowaniem takich samych stawek podatku lub jako zwolnione od podatku od towarów i usług. Zdaniem Stowarzyszenia występuje możliwość wystawiania refaktur, przenoszenia wartości nabytych usług od taksówkarzy na ostatecznych odbiorców, gdyż jest jedynie pośrednikiem w dokonywanych transakcjach i nie nalicza przy wykonywaniu tych czynności marży.

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż stanowisko podatnika w tej sprawie jest nieprawidłowe. Organ podatkowy uznał, iż stowarzyszenie nie posiada statusu podatnika podatku od towarów i usług jak również taksówkarze-kierowcy korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z uwagi na przewidywany limit obrotu - nie są uprawnieni do wystawiania faktur VAT. Z uwagi na brak w zawieranych umów konkretnych warunków, na podstawie których dokonywane by było obciążenie kosztami usług przewozowych, organ podatkowy stwierdził, że wskazane przez Stowarzyszenie refakturowanie jest niemożliwe.

W zażaleniu z dnia 27.04.2005 r. Strona zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów art. 14a § 1, art. 122 oraz art. 187 ustawy Ordynacja podatkowa. Zdaniem stowarzyszenia organ podatkowy błędnie uznał, że Strona jest niezarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczyć o tym może fakt, iż Stowarzyszenie dokonało rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług jeszcze przed złożeniem zapytania o wydanie pisemnej interpretacji, zgodnie z którym pierwsza deklaracja VAT-7 miała być złożona od stycznia 2005 r. W opinii Strony urząd skarbowy nie dopełnił starań aby wyjaśnić stan faktyczny sprawy i zebrać pełny materiał dowodowy konieczny do dokonania właściwej interpretacji - co narusza przepis art. 187 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji przyjętego rozstrzygnięcia organ podatkowy nie odniósł się merytorycznie do stanowiska zaprezentowanego przez wnioskodawcę w kwestii możliwości refakturowania zakupionych usług taksówkowych w dość specyficznych warunkach. W dalszej części zażalenia Strona podniosła, iż w bieżącym roku podjęła współpracę z tzw. Klientami korporacyjnymi (firmami), która opiera się na świadczeniu przewozów bezgotówkowych, polegających na odroczeniu płatności za poszczególne przejazdy i zapłacie na koniec przyjętego okresu skumulowanej opłaty za wszystkie przejazdy odbyte na przestrzeni ostatniego miesiąca. Prawo do skorzystania z tych przejazdów udokumentowane jest szczególnym rodzajem legitymacji tzw. voucherem. Stowarzyszenie na podstawie vouchera wypełnionego po zakończeniu usługi i faktur wystawionych przez taksówkarzy obciąży poszczególne firmy kosztami wykonanych usług. Po uzyskaniu należności stowarzyszenie wypłaci taksówkarzom kwoty stanowiące wynagrodzenie za wykonane usługi przewozów, za które nie pobrali oni należności. W tej sytuacji Strona ponownie prosi o udzielenie odpowiedzi dotyczącej prawidłowości rozliczeń między stronami, a szczególnie rozliczeniami między klientami korporacyjnymi z tytułu wykonywanych usług. Zdaniem stowarzyszenia refakturując na klientów bezgotówkowych usługi zakupione od taksówkarzy będzie ono miało możliwość na fakturach wystawianych klientom "przenoszenia" wartości zakupionych usług razem z ze stawką i podatkiem od towarów i usług.

Po analizie stanu faktycznego i prawnego sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, co następuje:

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy pierwszej instancji uznał, iż Stowarzyszenie składając wniosek o wydanie interpretacji w trybie art. 14 Ordynacji podatkowej nie był zarejestrowanym podatkiem od towarów i usług. Tym samym uznano, że przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 97, poz. 971 ze zm.) dotyczą wyłącznie zarejestrowanych podatników podatku od towarów i usług i nie mają zastosowania w sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej pragnie podkreślić, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krąg podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym jest ograniczony do tych z nich, które zostały wskazane w przepisie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu ustalonym przez ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. Wynika to zarówno z interpretacji językowej rozpatrywanego przepisu, jak i charakteru wniosku. Pytanie prawne ze swej istoty stanowi bowiem pomoc prawną, jakiej mają udzielać organy podatkowe podmiotom, na które prawo nakłada obowiązek interpretacji i stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach. Z wnioskiem o udzielenie interpretacji może zatem wystąpić podatnik, płatnik lub inkasent. Pojęcie podatnika, płatnika i inkasenta definiują odpowiednio art. 7, 8 i 9 Ordynacji podatkowej. Z treści art. 14a § 1 wynika, że inne podmioty nie są uprawnione do wystąpienia z takim wnioskiem.

W opinii organu odwoławczego Stowarzyszenie jest podmiotem uprawnionym do wystąpienia o udzielenie interpretacji w trybie art. 14 § 1 Ordynacji podatkowej. Jak wynika bowiem z akt sprawy zgłoszenie rejestracyjne na druku VAT-R Stowarzyszenie złożyło za pośrednictwem urzędu skarbowego w dniu 14.01.2005 r. i z tą datą zostało zarejestrowane przez urząd skarbowy jako podatnik podatku od towarów i usług. Rozpatrując merytorycznie przedmiotową sprawę należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535Ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W przepisach art. 7 i 8 w/w ustawy ustawodawca określił, co rozumie się pod pojęciem odpłatnej dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług.

Jak wynika z akt sprawy, celem działania Stowarzyszenia jest głównie pomoc w wykonywaniu zawodu przez zrzeszonych taksówkarzy. Pomoc ta wyraża się po części w pomocy o charakterze organizacyjnym, ale również dotyczy zapewnienia jej członkom stałych klientów, gwarantujących zwiększenie dochodów. Natomiast taksówkarze wykonują swą działalność samodzielnie i na własny rachunek, a rozliczenia wykonane pomiędzy nimi a klientami, w tym również sposób opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług, pozostają co do zasady poza sferą zainteresowania Stowarzyszenia. Jednocześnie, aby uprościć dokonywanie rozliczeń między klientami, Stowarzyszenie zawiera z nimi umowy na tzw. przejazdy bezgotówkowe. Na podstawie tych umów Stowarzyszenie zobowiązuje się do świadczenia usług przewozu osób, lecz jako , że nie dysponuje odpowiednią bazą osobowo-samochodową - korzysta w tym celu z pośrednictwa zrzeszonych taksówkarzy. W tym kontekście Stowarzyszenie uważa, że refakturując na klientów bezgotówkowych usługi zakupione od taksówkarzy będzie miało możliwość na fakturach wystawianych klientom "przenoszenia" wartości zakupionych usług razem ze stawką i podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej nie podziela wyżej przedstawionego stanowiska w przedmiotowej sprawie. Zauważyć należy, iż w wyniku realizacji w/w umów taksówkarze świadczą usługi taksówkowe sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 60.22.11-000.000. Taksówkarze mogą wybrać zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług z uwagi na poziom obrotu (art. 113 ust. 1), natomiast zarejestrowani jako podatnicy czynni VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych wg stawki 7%, lub na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatkiem w formie ryczałtu wg stawki 3%. Należy zauważyć, iż możliwość zastosowania stawki 3% lub zwolnienia od podatku od towarów i usług zależy od statusu podatnika. Co więcej stosowanie stawki 3% przy przewozie osób wiąże się z określonymi obowiązkami podatników (obowiązek powiadomienia o formie opodatkowania właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego) jak i utratę pewnych uprawnień (brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług). Kolejnym istotnym elementem jest dokumentowanie świadczonych usług. Inaczej dokumentują wykonywane czynności podatnicy zwolnieni podmiotowo (wystawiają rachunki) i podatnicy podatku od towarów i usług (wystawiają faktury VAT). Natomiast refakturowanie usługi oznacza, iż jest ono traktowane jako świadczenie tej usługi przez podmiot refakturujący, potwierdzone fakturą wystawioną w całości lub w części dla udokumentowania sprzedaży w ramach zawartych umów o współpracę, bez doliczania jakiejkolwiek marży i zmiany stawki podatku. Należy zauważyć, iż ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie wprowadza przepisu umożliwiającego traktowanie refakturowania jako świadczenia usługi (tak jak ma to miejsce w przepisach VI Dyrektywy Rady z dnia 17.05.1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - art. 6(4). Jednak mając na uwadze orzecznictwo sądów, a w szczególności uchwały SN z dnia 15.10.1998 r., sygn.akt ZP 8/98 należy uznać, iż w określonych sytuacjach refakturowanie jest świadczeniem usługi.

Konsekwencją przyjęcia takiego stanowiska jest to, że refakturujący ma obowiązek zastosowania stawki właściwej dla danej usługi. Jednocześnie dla klasyfikacji podatkowej tej usługi nie powinno mieć znaczenia, czy refakturujący doliczy marżę czy też nie. W przedmiotowej sprawie istotnym jest, jak juz wspomniano, że stosowanie zwolnienia podmiotowego czy stawki 3% dla usług przewozu osób taksówkami bagażowymi zależy od spełnienia określonych warunków. W związku z powyższym, jeżeli warunków tych nie spełnia, Stowarzyszenie może opodatkować refakturowanie na zasadach ogólnych.