POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnik z dnia 26.09.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.09.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sposobu przeliczania kwot wykazywanych w walucie obcej na fakturze korygującej obrót z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku reklamacji i zwrotu przedmiotowych towarów, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Kontrahent zagraniczny, w wyniku oględzin dostarczonych towarów, poinformował Podatnika o konieczności reklamacji wyrobów. Podatnik podjął decyzję o uznaniu reklamacji i przywozie przedmiotowych wyrobów z powrotem do Polski. Partia uszkodzonych wyrobów obejmuje pierwotne dostawy wewnątrzwspólnotowe dokonane na przełomie pierwszego półrocza 2005r.

Kontrahent zagraniczny nie jest jednak w stanie udzielić informacji, których dostaw a tym samym których faktur dotyczy zwrot, jako że jest on pośrednikiem zajmującym się dystrybucją wyrobów produkowanych przez Podatnika.

Podatnik zwraca się z zapytaniem jaki kurs należy zastosować do przeliczenia waluty obcej na fakturze korygującej, w przypadku braku możliwości ustalenia konkretnych faktur pierwotnych obejmujących reklamowane wyroby.

Zdaniem Podatnika, z uwagi na brak możliwości identyfikacji faktur pierwotnych dotyczących reklamowanych wyrobów, Spółka powinna zastosować do przeliczenia waluty obcej na fakturze korygującej, średni kurs NBP z dnia jej wystawienia.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W wyniku reklamacji złożonej przez kontrahenta nastąpił zwrot części wyrobów, dostarczonych przez Podatnika w pierwszym półroczu 2005r.

Jednakże kontrahent zagraniczny (jako pośrednik zajmujący się dystrybucją wyrobów produkowanych przez Podatnika) nie jest w stanie udzielić informacji, których dostaw a tym samym których faktur dotyczy zwrot przedmiotowych towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 12 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Minister Finansów, korzystając m.in. z powyższego uprawnienia, wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 970 ze zm. ), w którym określił m.in. sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w przypadku, gdy kwoty te są wykazywane w walutach obcych.

Przepis § 37 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z kolei ust. 2 tegoż przepisu stanowi, że w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Natomiast w myśl ust. 3 - w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Podatnik w wyniku złożonej przez kontrahenta reklamacji i zwrotu części towarów, wystawia faktury korygujące dotyczące wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798).

Zgodnie z § 16 ust. 3 pkt 1 cyt. rozporządzenia w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, wystawiane są faktury korygujące.

Stosownie do treści § 16 ust. 2 cyt. rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 9 ust. 1 pkt 1-3,
b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem;

3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W miejscu tym należy wskazać, iż do danych, które mocą powołanego wyżej przepisu, winny znaleźć się obligatoryjnie na fakturze korygującej należą m.in.: dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz data wystawienia i numer kolejny faktury pierwotnej- § 9 ust. 1 pkt 3 w związku z § 16 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia w sprawie m.in. wystawiania faktur.

Zarówno jednak przepisy powołanych powyżej rozporządzeń, jak i przepisy ustawy o podatku VAT nie regulują wprost sposobu przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych, wykazywanych na fakturach korygujących.

Zdaniem tut. Organu - mając na uwadze, iż okoliczności (zdarzenia) będące podstawą wystawienia faktury korygującej skutkują zmianą podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy uznać, iż dla potrzeb wystawienia faktury korygującej przyjmuje się taki kurs waluty, jaki został zastosowany przy przeliczaniu kwoty wykazanej na fakturze pierwotnej. A zatem w fakturze korygującej należy ująć kwoty wynikające z przeliczeń waluty obcej według średniego kursu waluty wyliczonego i ogłoszonego przez NBP w dniu wystawienia faktury pierwotnej. Z powyższych bowiem przepisów wynika, że zastosowany według ich postanowień kurs średni waluty obcej nie podlega korekcie.

Mając powyższe na uwadze, tut. Organ stwierdza, iż wskazane przepisy obligują Podatnika do identyfikacji faktur pierwotnych w celu prawidłowego wystawienia faktur je korygujących - dokumentujących otrzymane zwroty towarów. W takim przypadku Podatnik - sporządzając przedmiotowy dokument z zachowaniem odpowiednich przepisów rozporządzenia w sprawie m.in. wystawiania faktur - będzie zobowiązany do zawarcia w nim takich danych, które umożliwią zastosowanie właściwych kursów walut, o których mowa powyżej.