POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia br. (data wpływu 26 stycznia br.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego br. (data wpływu 16 lutego br.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wystawiania rachunku na żądanie turysty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 26 stycznia br. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Złotoryi wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Stosownie do treści art. 14a § 2 zd. 2 ustawy - Ordynacja podatkowa składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Z uwagi na fakt, że we wniosku z dnia 26 stycznia br. nie przedstawiono w sposób wyczerpujący stanu faktycznego, tut. organ podatkowy wezwał Panią do jego uzupełnienia. Pismo uzupełniające w tej sprawie wpłynęło do organu podatkowego w dniu 16 lutego br.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym stanu faktycznego wynika, że jest Pani rolnikiem i posiada 3 pokoje z przeznaczeniem na działalność agroturystyczną. Pokoje gościnne znajdują się w budynku mieszkalnym położonym na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym. Prowadzona przez Panią działalność agroturystyczna jest zgłoszona wyłącznie do urzędu gminy pod nazwą "Agroturystyka imię i nazwisko".
Zgodnie z przedstawionym w treści ww. wniosku stanowiskiem, stwierdza Pani, iż powinna wystawiać rachunki na żądanie klienta przebywającego na wypoczynku. Zdaniem Pani obojętne jest, czy rachunek jest wystawiony przez "osobę prywatną" czy "jako agroturystyka" oraz, że bez znaczenia pozostaje fakt, czy osoba ta przebywa na wypoczynku w podróży turystycznej czy służbowej. Uzasadniając swoje stanowisko podkreśla Pani ponadto, iż wynajmując, jako rolnik, pokoje gościnne znajdujące się na terenie wiejskim jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ liczba tych pokoi nie przekracza pięciu.
Powołując się na powyższe okoliczności zwraca się Pani o udzielenie informacji, czy jest zobowiązana na nazwisko klienta lub dla firmy, w której jest on zatrudniony, wystawić rachunek jako osoba prywatna czy pod nazwą "agroturystyka".

Oceniając, w świetle obowiązujących przepisów prawa, stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 21 stycznia br. uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 16 lutego br. oraz ustosunkowując się do wyrażonego w tym wniosku stanowiska Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, co następuje.
W świetle przepisu art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej - rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.
Z kolei przepis art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) stanowi, iż działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Natomiast z art. 3 ww. ustawy wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się m. in. do wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.
W myśl przepisu art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1-6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1373) rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi zawiera co najmniej:
- imiona i nazwiska (nazwę albo firmę) oraz adresy sprzedawcy i kupującego bądź wykonawcy i odbiorcy usługi;
- datę wystawienia i numer kolejny rachunku;
- odpowiednio wyraz "ORYGINAŁ" albo "KOPIA";
- określenie rodzaju i ilości towarów lub wykonanych usług oraz ich ceny jednostkowe;
- ogólną sumę należności wyrażoną liczbowo i słownie;
- czytelny podpis wystawcy rachunku oraz odcisk pieczęci wystawcy rachunku, jeżeli się nią posługuje.
W myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 2000 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.
Gospodarstwo agroturystyczne w znaczeniu językowym to gospodarstwo rolne prowadzące działalność turystyczną polegającą na zapewnieniu noclegów, często wraz z usługami gastronomicznymi i rekreacyjnymi. Działalność taką należy zatem - w myśl przytoczonej definicji zawartej w art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej - uznać za rodzaj działalności gospodarczej. Należy również podkreślić, iż rolnik wykonujący działalność agroturystyczną nie jest traktowany jako przedsiębiorca. Wynika to z przytoczonego przepisu art. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się m. in. do działalności w zakresie wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów. Jest to jednak działalność usługowa wykonywana w celach zarobkowych. Jeżeli jest również wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany powinna być kwalifikowana jako działalność gospodarcza. Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że nie stosuje się jej do opodatkowania przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej (art. 2 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponieważ działalności w zakresie agroturystyki nie można zakwalifikować do działalności rolniczej, przychody osiągnięte z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach wynikających z ww. ustawy. Jednakże przy mniejszym rozmiarze działalności agroturystycznej ustawodawca przewidział zwolnienie, które wynika z przytoczonego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten zwalnia od podatku dochodowego dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Obowiązek wystawiania rachunków dotyczy natomiast osób prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej. Rachunek ma dokumentować faktycznie dokonaną sprzedaż lub usługę i powinien być wystawiony na żądanie kupującego lub usługobiorcy. Zgodnie z powołanym § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, rachunek powinien zawierać obowiązkowo: imiona i nazwiska (nazwę albo firmę) oraz adresy sprzedawcy i kupującego bądź wykonawcy i odbiorcy usługi; datę wystawienia i numer kolejny rachunku; odpowiednio wyraz "ORYGINAŁ" albo "KOPIA"; określenie rodzaju i ilości towarów lub wykonanych usług oraz ich ceny jednostkowe; ogólną sumę należności wyrażoną liczbowo i słownie; czytelny podpis wystawcy rachunku oraz odcisk pieczęci wystawcy rachunku, jeżeli się nią posługuje. Przytoczone przepisy narzucają obowiązek podania w przypadku osoby fizycznej imienia i nazwiska wystawcy rachunku. Zatem bez znaczenia pozostaje fakt, czy jako wystawca rachunku figurować będzie "imię i nazwisko", czy też "Agroturystyka imię i nazwisko", o ile uwzględnione zostaną wszystkie pozostałe elementy rachunku wymienione w powołanym wcześniej § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach. W obu przypadkach rachunek uwzględniał będzie zarówno imię jak i nazwisko sprzedawcy usługi. Organ podatkowy uznał, iż wskazując na sporządzenie rachunku "jako agroturystyka" ma Pani na myśli nazwę, pod jaką zgłoszony został przez Panią w Urzędzie Miasta i Gminy Świerzawa wynajem pokoi, tj. "Agroturystyka imię i nazwisko". W przypadku natomiast, gdyby faktycznie zamierzała się Pani posługiwać, sporządzając rachunki, jedynie zwrotem "Agroturystyka", bez podania imienia i nazwiska, byłoby to nieprawidłowe w świetle powołanych wyżej przepisów prawa.
Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Złotoryi stwierdza, iż w omawianej sytuacji stanowisko Pani w tej kwestii jest prawidłowe, stąd orzekł jak w osnowie postanowienia.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.