POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, że stanowisko podatniczki przedstawione we wniosku z dnia 20.10.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych nabycia całości udziałów w lokalu mieszkalnym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 20.10.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Pismem z dnia 31.10.2005 r. organ podatkowy wezwał podatniczkę do usunięcia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku usunięte zostały w dniu 8.11.2005 r.
Jak stanowi art. 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, że w 1997 r. pozostając w związku małżeńskim podatniczka z mężem poniosła wydatki na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem. Z tytułu poniesienia tych wydatków podatniczka skorzystała z ulgi podatkowej polegającej na odliczeniu tych wydatków od dochodów wykazanych w złożonym wspólnie z mężem za rok 1997 zeznaniu podatkowym PIT-33. Z dniem 11.11.2000 r., co wynika z treści wniosku, pomiędzy współwłaścicielami wybudowanego budynku zawarta została umowa zniesienia współwłasności oraz ustanowiona została na rzecz dotychczasowych współwłaścicieli odrębna własność poszczególnych lokali mieszkalnych. W wyniku tej umowy podatniczka z mężem stała się wyłącznym właścicielem jednego lokalu mieszkalnego o pow. 21,45 m². Według złożonego pisma, pomiędzy ww. osobami istniała wspólność majątkowa od dnia zawarcia związku małżeńskiego do dnia rozwodu, który nastąpił we wrześniu 2005 r. Po rozwodzie podatniczka wystąpiła do sądu o podział majątku wspólnego. W wyniku tego podziału udziały w nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nabyty z wykorzystaniem ulgi podatkowej w całości przypadną podatniczce. Nabycie nastąpi bez żadnych spłat i dopłat na rzecz byłego męża, który w ramach podziału majątku wspólnego otrzyma inne rzeczy wchodzące w jego skład. W związku z zaistniałą sytuacją powstała wątpliwość czy nabycie na wyłączną własność ww. lokalu mieszkalnego w ramach podziału majątku wspólnego dokonanego po orzeczeniu przez sąd rozwodu spowoduje obowiązek zapłaty przez podatniczkę podatku dochodowego. Według przedstawionego we wniosku własnego stanowiska w sprawie podatniczka stqwierdziła, iż nie powinna płacić podatku dochodowego z powyższego tytułu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,
2) przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia,
3) przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn,
4) przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,
5) przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.
Stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.), zdanie pierwsze: "Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny)". Na skutek wyroku sądowego orzekającego rozwód wspólność majątkowa małżeńska ustaje, a do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku (art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Przepisy art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i art. 1035 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) są przepisami, dzięki którym w sprawie o podział majątku dorobkowego mają odpowiednio zastosowanie przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Tak więc pomimo, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym co wynika z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, to dokonując podziału tego majątku mogą układać swoje stosunki majątkowe w sposób dowolny. Uzyskane w wyniku tego podziału przysporzenie majątkowe - jako, że w pełni wyczerpuje dyspozycję cytowanego wyżej art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie podlega przepisom tej ustawy. A zatem podział wspólnego majątku w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej po orzeczeniu przez sąd rozwodu nie rodzi obowiązku zapłaty przez podatniczkę podatku dochodowego od osób fizycznych (bez znaczenia dla takiego stanu rzeczy pozostaje przy tym podniesiona we wniosku okoliczność korzystania przez podatniczkę i męża z ulgi podatkowej).
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.