Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 31.05.2006 r. "N." reprezentowanej przez radcę prawnego Roberta P. na postanowienie Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 22.05.2006 r. znak: RO/423-27/06 w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zatrzymania niewypłaconej dywidendy akcjonariuszowi - Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zmienia zaskarżone postanowienie.

Pismem z dnia 21.02.2006 r. "N." zwróciła się do Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 09.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jak wynika z wniosku strony w dniu 24.09.2004 r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie NOMI S.A. podjęło uchwałę o wypłacie dywidendy w kwocie 30.634.767,24 zł. na rzecz swojego akcjonariusza posiadającego siedzibę w Luxemburgu.

W dniu dokonania wypłaty dywidendy tj. 30.09.2004 r., mając na względzie przepisy art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz postanowień art. 10 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luxemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Luksemburgu w dniu 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527) pobrany został przez wypłacającego - "N." zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych według stawki 5%.

W dniu 20.06.2005 r. spółka zwróciła się do Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu nienależnie pobranego i przekazanego podatku od wypłaconej dywidendy akcjonariuszowi unijnemu, gdyż zgodnie z cytowanym przepisem art. 22 ust. 4 ustawy podatkowej w przedmiotowej sytuacji winno mieć zastosowanie zwolnienie od podatku dochodowego.

Jak wynika z zapytania decyzją z dnia 16.01.2006 r. Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdził nadpłatę w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu nienależnie pobranego podatku od wypłaconej dywidendy akcjonariuszowi unijnemu. Nadpłata została zwrócona płatnikowi - "N." w dniu 08.02.2006 r.

Jak podniosła spółka z uwagi na to, iż zwolnienie dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych akcjonariusza ma charakter warunkowy tj. warunkowane jest dwuletnim okresem posiadania akcji, "N." nie będzie dokonywać przekazania kwoty zwróconej nadpłaty swojemu akcjonariuszowi aż do dnia, kiedy spełniony zostanie warunek dwuletniego posiadania przez niego akcji.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego spółka zwróciła się z prośbą o ocenę czy opisana sytuacja stanowi czynność podlegającą przepisom wyżej powołanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W złożonym wniosku strona przedstawiła własne stanowisko dotyczące w/w zagadnienia. Zdaniem wnioskującego przedstawiona sytuacja nie stanowi którejkolwiek z czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, w związku, z czym nie podlega przepisom tej ustawy.

W dniu 22.05.2006 r. Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach wydał postanowienie znak: RO/423-27/06, w którym stwierdził, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe. Organ ten uznał, iż zatrzymanie niewypłaconej dywidendy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j z uwagi na to, iż przedstawiona w zapytaniu czynność cywilnoprawna nosi cechy depozytu nieprawidłowego.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik "N." radca prawny Robert P. pismem z dnia 31.05.2006 r. wniósł zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach.

Pełnomocnik spółki zarzucił postanowieniu Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach naruszenie art. 1 ust. 1 lit. j ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz art. 835 i art. 845 k.c., poprzez przyjęcie, iż czynność dokonana przez "N." nosi cech tzw. depozytu nieprawidłowego, a przez to podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, pomimo iż wydający postanowienie organ podatkowy nie wskazał, jaka jest owa czynność nosząca cechy depozytu nieprawidłowego. Jak wskazał pełnomocnik stało się tak pomimo tego, że "N." nie zawarło z akcjonariuszem umowy przechowania środków pieniężnych ani że nie otrzymało od niego przedmiotowych środków, oraz pomimo że otrzymanie środków pieniężnych nastąpiło przelewem na rachunek bankowy, podczas gdy art. 835 k.c. wyraźnie mówi o "rzeczy", zaś dotyczący depozytu nieprawidłowego art. 845 k.c. mówi o "pieniądzach lub innych rzeczach oznaczonych tylko, co do gatunku", przez co nawet przyjęcie możliwości zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego nie było zdaniem pełnomocnika w niniejszej sprawie możliwe.

W uzasadnieniu zażalenia radca prawny Robert P. dodatkowo nadmienił, iż przyjęcie przez Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach, iż "przedmiotowa czynność" nosi cech depozytu nieprawidłowego pozbawione zostało jakiegokolwiek uzasadnienia, a ogranicza się jedynie do przytoczenia pojęcia depozytu nieprawidłowego oraz treści art. 845 k.c. Pełnomocnik spółki zarzucił ponadto, iż organ podatkowy nie starał się wykazać by "N." zawarło z kimkolwiek umowę przechowania. Jego zdaniem z art. 835 k.c. wynika obowiązek zawarcia umowy pomiędzy przechowawcą a posiadaczem rzeczy - tymczasem w niniejszej sprawie do zawarcia takiej umowy pomiędzy "N." a akcjonariuszem nie doszło. Zdaniem pełnomocnika nastąpiło, więc przypisanie przez organ podatkowy spółce czynności prawnej, której nigdy nie dokonała, co stanowi przykład rażącej ingerencji organu podatkowego w funkcjonowanie przedsiębiorcy oraz próby narzucenia mu konstrukcji prawnych bez jakiegokolwiek uzasadnienia. Nadto pełnomocnik wskazał na realny charakter umowy przechowania, co stanowi o tym, iż do jej zawarcia wymagane jest oddanie określonej rzeczy na przechowanie. Zdaniem wnoszącego zażalenie do takiego oddania ze strony akcjonariusza nie doszło. "N." otrzymało od Urzędu Skarbowego określoną kwotę środków pieniężnych bez jakiegokolwiek udziału akcjonariusza.

Ponadto według twierdzeń pełnomocnika otrzymanie pieniędzy przelewem bankowym wyłączyło tę czynność z dyspozycji przepisu art. 845 regulującego depozyt nieprawidłowy, gdyż w/w przepis mówi o "pieniądzach lub innych rzeczach oznaczonych tylko, co do gatunku" a za takie nie można uznać przelewu środków pieniężny na rachunek bankowy "N.". Również z tego względu zdaniem pełnomocnika nie było możliwe zawarcie umowy przechowania.

W wyniku rozpatrzenia zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j ustawy z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają umowy depozytu nieprawidłowego.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera własnej definicji depozytu nieprawidłowego, zatem w celu określenia, co mieści się pod tym pojęciem należy odnieść się do Kodeksu cywilnego - ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który - zgodnie z art. 1 - reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi.

Definicję przedmiotowej umowy zawiera art. 845 wyżej wymienionego kodeksu. W myśl powołanego przepisu depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko, co do gatunku. Do depozytu nieprawidłowego stosuje się przepisy o pożyczce a czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. W cytowanym przepisie mowa jest o przechowawcy, stosownie zaś do art. 835 k.c. przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

W świetle przytoczonych regulacji prawnych należy uznać za zasadne zarzuty podniesione przez "N." wobec interpretacji dokonanej przez Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie ma mowy o zawarciu umowy przechowania pomiędzy spółką a jej akcjonariuszem. Zatrzymanie dywidendy przez "N." było wyłącznie wynikiem działania spółki i odbyło się bez udziału akcjonariusza. Spółka swoje działania oparła, jak wynika z wniosku o interpretację, o przepis art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tej sytuacji wobec braku umowy przechowania nie można wnioskować, iż nosi ona cechy depozytu nieprawidłowego. Warunkiem wystąpienia depozytu nieprawidłowego jest, bowiem oddanie na przechowanie pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych, co do gatunku (art. 845 k.c.). Realny charakter przedmiotowej umowy nie pozwala na ograniczenie się do domniemywania j ej istnienia. Dla oceny czy mamy do czynienia z depozytem nieprawidłowym środków pieniężnych istotne jest istnienie zgodnego oświadczenia woli obu stron czynności cywilnoprawnej oraz oddanie pieniędzy na przechowanie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku strony z dnia 21.02.2006 r. nie wynika natomiast, iż spółka i jej akcjonariusz dokonali jakiejkolwiek czynności prawnej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, której przedmiotem byłaby kwota zatrzymanej dywidendy. Strona zaprzeczyła temu również w złożonym zażaleniu z dnia 31.05.2006 r.

Reasumując należy stwierdzić, iż wobec przyjęcia, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do zawarcia umowy miedzy "N.", a jej akcjonariuszem, która nosiłaby cechy depozytu nieprawidłowego zarzuty pełnomocnika strony w tym względzie należało uznać za uzasadnione.