POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 03.11.2005 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego w Starogardzie Gdańskim 07.11.2005 r., przekazanego za pismem nr PP/448/10179/1/05 do tut. Urzędu w dniu 06.01.2006 r.), reprezentowanego przez Pełnomocnika, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych z tytułu nabycia usług oraz zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na terenie Niemiec i jest jednocześnie zarejestrowany w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Niemczech jako podatnik podatku od towarów i usług (wartości dodanej) dla celów dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych.

Podatnik zleca firmom polskim świadczenie usług (przerobu i montażu) na towarach (materiałach) do niego należących. Przedmiotowe towary są przemieszczane na terytorium kraju z terytorium innych państw członkowskich Wspólnoty, a po wykonaniu na nich usług wywiezione poza terytorium RP w ciągu 30 dni od daty wykonania usługi. Towary wracają do siedziby Podatnika w Niemczech lub do innych odbiorców w państwach członkowskich, przy czym umowy dostawy towarów, w których Podatnik występuje jako dostawca (sprzedający), zawierane są z odbiorcami towarów w Niemczech.

W związku z potrzebą pilnego dostarczenia materiałów i towarów (których nie dostarczono zgodnie z wyżej opisanym schematem) Podatnik wynajął magazyn w Polsce, w którym składuje część będących jego własnością towarów wprowadzonych na terytorium kraju.

Podatnik ponosi koszty wynajęcia i funkcjonowania magazynu, podatek naliczony określony w otrzymanych fakturach dokumentujących przedmiotowe koszty wykazuje w deklaracji VAT - 7.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w przedmiotowych fakturach oraz do zwrotu tego podatku.

Zdaniem Podatnika, wobec wykonywania przez niego czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 13 ust. 3 (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) oraz art. 5 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 11 ust. 1(wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) spełnione zostają przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (prawo do odliczenia podatku naliczonego) oraz art. 87 ust. 1 (prawo do zwrotu różnicy podatku).

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zleca firmom polskim świadczenie usług przerobu i montażu na towarach (materiałach) do niego należących. Przedmiotowe towary, należące do Podatnika, są przemieszczane na terytorium kraju z terytorium Wspólnoty, a po wykonaniu na nich usług wywiezione poza terytorium RP w ciągu 30 dni od daty wykonania usługi. Towary wracają na terytorium państw członkowskich, z których zostały pierwotnie wywiezione (do siedziby Podatnika w Niemczech, albo w wykonaniu odrębnych umów dostaw, do nabywców w innych państwach członkowskich). Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na terenie Niemiec i jest jednocześnie zarejestrowany w Rzeczypospolitej Polskiej i w Niemczech jako podatnik podatku od towarów i usług (wartości dodanej) dla celów dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych.

W związku z potrzebą pilnego dostarczenia materiałów i towarów (których nie dostarczono zgodnie z wyżej opisanym schematem) Podatnik wynajął magazyn w Polsce, w którym składuje część będących jego własnością towarów wprowadzonych na terytorium kraju - ponosi koszty wynajęcia i funkcjonowania tego magazynu.

Ustawa o VAT, w art. 5 ust. 1 określa, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają :

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2 - 8.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

A zatem w przypadkach, gdy Podatnik dokonuje - w wykonaniu zawartych w Niemczech umów sprzedaży z odbiorcami z innych państw członkowskich - wywozu towarów z terytorium kraju na terytorium tych państw, to w wyniku zastosowania powołanego przepisu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, dostawy te będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Na podstawie cytowanego wyżej przepisu w ścisłym powiązaniu z przedstawionym stanem faktycznym można stwierdzić, że wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stanowiłoby również przemieszczenie z terytorium Polski na terytorium Niemiec (do siedziby Podatnika) towarów należących do Podatnika (który jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT), gdyby towary te nabyto w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów .

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy o VAT). Jednakże ze względu na brak spełnienia przesłanki o nabyciu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przepis ten nie znajdzie zastosowania.

Ponadto, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Od zasady wyrażonej w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca przewidział odstępstwa, które enumeratywnie wymienił w art. 12 ust. 1 ustawy o VAT. I tak, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w przypadku, gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wykonania usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik dokona przemieszczenia towarów na terytorium kraju z państwa członkowskiego innego niż Polska, na których zostaną wykonane usługi na rzecz tego podatnika, przy czym towary te zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione, w terminie 30 dni od dnia wykonania usługi, to przemieszczenie to nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju. (Powyższe odnosi się również do towarów, które Podatnik ze względów strategicznych przechowuje w magazynie. Jedynym celem, w jakim Podatnik je przemieścił na terytorium kraju jest wykonanie na nich usług, a warunek o wywozie w terminie 30 dni od dnia wykonania na nich usług jest spełniony. W konsekwencji - przesłanka z art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT - ziści się).

Reasumując, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż :

• wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stanowi, na podstawie cytowanego wyżej art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wywóz towarów należących do Podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku gdy towary te były przedmiotem odpłatnej dostawy na rzecz podmiotów, z którymi wnioskodawca zawarł odrębne umowy,
• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie stanowi przemieszczenie towarów należących do Podatnika z terytorium kraju do siedziby na terytorium Niemiec (z powrotem na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione), gdyż nie zostały spełnione wszystkie przesłanki z art. 13 ust. 3, w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, dotyczące sposobu pozyskania tych towarów na terytorium kraju.

Istotną zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest istnienie związku tegoż podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. W art. 86 ust. 1 ustawy o VAT określając tę zasadę wskazano, że podatek naliczony podlega odliczeniu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz nie podlegających temu podatkowi.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 - 7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT).

Ponadto, w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju (dotyczy tej części towarów, które Podatnik przemieści z powrotem do swojej siedziby w Niemczech, będących przedmiotem późniejszej ich dostawy podlegającej tam opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej), jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Należy zatem stwierdzić, iż zarówno :

• w przypadku, gdy wywóz towarów należących do Podatnika z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego stanowił podlegającą opodatkowaniu wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (gdy towary te były przedmiotem odpłatnej dostawy na rzecz podmiotów, z którymi wnioskodawca zawarł odrębne umowy) na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT,
• w przypadku, gdy przemieszczenie towarów należących do Podatnika z terytorium kraju do siedziby na terytorium Niemiec nie stanowiło wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o ile spełnione zostaną przesłanki określone w art. 86 ust. 8 pkt 1 cyt. ustawy,

Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach VAT dokumentujących zakupy związane z funkcjonowaniem przedmiotowego magazynu na zasadach ogólnych (tj. m.in. z uwzględnieniem treści art. 88 ustawy o VAT).

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Uprawnienia wymienione w w/wym. przepisie mają charakter równorzędny i w gestii podatnika pozostaje, z którego uprawnienia skorzysta : z żądania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy czy z prawa przeniesienia nadwyżki na następny okres rozliczeniowy w celu obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego w następnym okresie rozliczeniowym.

Jedyne ograniczenie prawa do żądania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy przewiduje art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, zgodnie z którym, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16, lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy, chyba że zastosowanie znajdzie przepis art. 87 ust. 5, w myśl którego na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 4 (tj. 60 dni od dnia złożenia rozliczenia).

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do ust. 3 cytowanego wyżej przepisu, różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art.41 ust. 1, oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.