INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 3 grudnia 2007 r.), uzupełnionym w dniu 20 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy.
Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 7 grudnia 2007r. wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął w dniu 20 grudnia 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2006 Spółka zaciągnęła kredyt w banku w Holandii. Kredyt ten został wykorzystany w całości na wypłatę dywidendy dla jedynego udziałowca w Niemczech z tytułu zaciągniętego kredytu zgodnie z umową, ponosi koszty odsetek, które kwalifikuje do kosztów finansowych firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odsetki od zaciągniętego kredytu na wypłatę dywidendy stanowią koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy, stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ kredyt zaciągnięto w celu zachowania źródła przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.)zwanej dalej ustawą o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Wypłata dywidendy nie jest związana z żadną ze wspomnianych wyżej przesłanek, tzn. nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, ani też nie jest związana z utrzymaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodu. Tym samym nie stanowi kosztu podatkowego. Konsekwentnie, także odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów.

Kredyt zaciągnięty przez Spółkę na wypłatę dywidendy nie został przeznaczony na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Dywidenda stanowi bowiem wypracowany zysk spółki. Jest to czysty zysk spółki, do którego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000r Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 Nr 94 poz.1037 ze zm.) - ma prawo udziałowiec (akcjonariusz) z tytułu posiadanych udziałów (akcji).

Dywidenda jest zatem wypłatą dochodu z tytułu posiadanych udziałów lub akcji dokonywaną z czystego zysku spółki ( po odliczeniu strat i podatku ) i stanowi dochód udziałowca.

W świetle powyższych przepisów stanowisko Spółki, iż odsetki od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy, stanowią koszt uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.