INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2008 r. (data wpływu 9 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych wynagrodzeń i opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych wynagrodzeń i opłaconych składek na ubezpieczenie społeczne.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka dokonała podwyższenia kapitału zakładowego, który został objęty przez dotychczasowego wspólnika – spółdzielnię w likwidacji, za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa spółdzielni w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Na mocy art. 23 ustawy Kodeks pracy, spółka w ramach przedsiębiorstwa stała się pracodawcą dla pracowników spółdzielni. Przedsiębiorstwo zostało przekazane Spółce z dniem 1 listopada 2007 r. W miesiącu listopadzie 2007 r. Wnioskodawca dokonał wypłaty wynagrodzenia dla pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa, za pracę wykonywaną w miesiącu październiku 2007 r. Również w listopadzie 2007 r. Spółka opłaciła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki od wypłaconych wynagrodzeń dotyczących pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie

Czy wypłacone wynagrodzenia i opłacone składki do ZUS, dotyczące pracy świadczonej przez pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa, za miesiąc poprzedzający nabycie przedsiębiorstwa, będą stanowiły dla Spółki, która przejęła pracowników i wypłaciła wynagrodzenie oraz opłaciła składki do ZUS, koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone wynagrodzenia i opłacone składki do ZUS, dotyczące pracy świadczonej przez pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa, za miesiąc poprzedzający nabycie przedsiębiorstwa, będą stanowiły dla Spółki, która przejęła pracowników, wypłaciła wynagrodzenie oraz opłaciła składki do ZUS, koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23 § 1 i § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy (…). Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Skutkiem przejęcia, o jakim mowa we wskazanym przepisie Kodeksu pracy, jest wejście przejmującej Spółki w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników spółdzielni. Pracodawca przejmujący staje się stroną w dotychczasowym stosunku pracy.

Przejście przedsiębiorstwa spółdzielni na nowego pracodawcę powoduje przejęcie zatrudnionych w niej pracowników, wobec tego nie dochodzi do likwidacji ich stanowisk pracy, a były pracodawca nie może wypowiedzieć im umów o pracę. Przejęcie zakładu pracy ma miejsce nie tylko przy przekazaniu składników majątkowych, ale także przy przejęciu zadań zakładu. W konsekwencji, Spółka stała się pracodawcą i na niej ciąży obowiązek wypłaty wynagrodzeń.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek – art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy.

W świetle powyższego wyłącznie zapłacone wynagrodzenia i składki do ZUS mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy, co oznacza, iż takie prawo będzie przysługiwało także Spółce przejmującej pracowników w sytuacji, gdy ureguluje należności z tego tytułu.

Tak więc, kwota wypłaconych wynagrodzeń i opłaconych składek do ZUS, dotyczących pracy świadczonej przez pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa, za miesiąc poprzedzający nabycie przedsiębiorstwa, może stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.