INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 22 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2007 r. (data wpływu 28 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2007 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza zbyć cztery działki niezabudowane, położone w obszarze, dla którego nie obowiązują ustalenia miejscowego planu zagospodarowania. W ewidencji gruntów zapisano je jako: R/RV, R/RVI, Ł/LV, czyli jako grunty rolne i łąki. Zgodnie z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wymienione działki położone są w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w strefie ekologiczno-osadniczej jako tereny predysponowane i zalecane do zalesień i zadrzewień.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku gdy dla niezabudowanego gruntu nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzji o warunkach zabudowy wskazującej, że grunt przeznaczony jest pod zabudowę, o statusie gruntu decydują wyłącznie dane z ewidencji gruntów. Zgodnie z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym studium nie jest aktem prawa miejscowego, a jedynie dokumentem stworzonym na potrzeby dalszych prac i jako takie nie może przesadzać o możliwościach zwolnienia z podatku. Poza tym umiejscowienie w studium przedmiotowych działek w strefie ekologiczno-osadniczej jako terenów predysponowanych i zalecanych do zalesień oznacza, że grunt nie jest przeznaczony pod zabudowę. W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowych działek korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Z kolei towar jest definiowany w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy następująco: rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z przytoczonych przepisów wynika więc, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i jako taka podlega opodatkowaniu. Stosownie do treści art. 41 ust. 1 tej ustawy stawka podatku wynosi 22%. Od tak określonej zasady przewidziano pewne wyjątki.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Na gruncie przepisów podatkowych brak jest legalnej definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę. W tej sytuacji należy odwołać się do wykładni literalnej wspomnianego przepisu, jak również do przepisów z innych gałęzi prawa, w tym w szczególności przepisów w zakresie prawa zagospodarowania przestrzennego i budowlanego dotyczących klasyfikacji i przeznaczenia gruntów.

Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazał, że zamierza zbyć cztery działki niezabudowane. W związku z powyższym stwierdzić należy, że spełniony zostanie pierwszy z dwóch warunków zwolnienia od podatku określonych w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu do drugiego warunku zaznaczyć trzeba, że przedmiotowe działki położone są na obszarze dla którego nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów ujęte są jako grunty rolne i łąki. Wnioskodawca zaznaczył, że przedmiotowe działki ujęte zostały w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego w strefie ekologiczno-osadniczej jako tereny predysponowane i zalecane do zalesień i zadrzewień. Oznacza to według niego, że przedmiotowe działki nie są działkami budowlanymi i nie są przeznaczone pod zabudowę.

Podkreślić należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do dokonywania wykładni przepisów prawa miejscowego odnoszących się do kwestii zagospodarowania przestrzennego. Właściwym rzeczowo w tej sprawie jest inny organ, do którego należy wnieść odrębne zapytanie.

Reasumując w przypadku sprzedaży przedmiotowych czterech działek spełnione zostaną oba warunki określone w przepisach prawa przesądzające o możliwości zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń