INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J. D., przedstawione we wniosku z dnia 1 listopada 2007 r. (data wpływu 6 listopada 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany dokonał sprzedaży gruntu zakupionego 10 lat temu od osoby prywatnej. Nabyty grunt przeznaczony był wg planu zagospodarowania na usługi sportowe. Rok po nabyciu przedmiotowego gruntu został on przekształcony z przeznaczeniem na usługi turystyczne. Wnioskodawca nie dokonał podziału gruntu. Przez cały okres grunt ten „leżał odłogiem”. Zainteresowany sprzedał grunt w całości. Wskazał również, że nie jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca zaznaczył, że 6 lat temu dokonał dostawy działki budowlanej - kwotę z jej sprzedaży przeznaczył na inwestycję.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntu podlega podatkowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Grunt został kupiony 10 lat temu i miał służyć pod inwestycję rodzinną, ale z zamiarów tych Zainteresowany musiał zrezygnować. Wnioskodawca podkreślił, że nie uprawia handlu działkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zgodnie z zapisem art. 7 ust. 1 ustawy.

Za „towary” w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż terenów budowlanych i przeznaczonych pod zabudowę jest dostawą towarów i na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu 22% podatkiem VAT.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, w myśl przywołanych przepisów, aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać jedną z czynności wskazanych w ust. 2, w okolicznościach, które wskazują na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Przepisy ustawy o VAT nie wskazują definicji „częstotliwości” - pojęcie to należy jednak rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za dokonaną w ramach działalności gospodarczej, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego wynika, iż dokonał dostawy jednej działki w całości, która 10 lat temu została zakupiona pod inwestycję rodzinną. Sprzedaż ta ma charakter jednostkowy.

Zatem okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku nie wskazują na wystąpienie przesłanek, które pozwalałyby na uznanie czynności sprzedaży działki za czynność podlegającą opodatkowaniu, a dokonującego dostawy – za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż sprzedaż jednej działki w całości, będącej w posiadaniu Wnioskodawcy, której to dostawa miała wyłącznie charakter jednorazowy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.